De oorsprong van de term ‘keizersnede’ is verdwenen in de nevelen van de geschiedenis, maar een populaire theorie is dat de ingreep is vernoemd naar Julius Caesar.
Hij zou ‘uit de baarmoeder van zijn moeder zijn gerukt op het moment dat zij stierf’.
Dat is echter waarschijnlijk een misverstand, want volgens Romeinse bronnen leefde Caesars moeder nog tijdens zijn volwassen leven.
Volgens de Romeinse historicus Plinius de Oudere is de ingreep waarschijnlijk niet vernoemd naar Caesar, maar is juist diens achternaam eraan ontleend.
Keizersnede is namelijk afgeleid van het Latijnse woord caedere (snijden) en de associatie met bevallingen gaat terug tot rond 700 v.Chr., toen koning Numa Pompilius regeerde.
Keizersnede voor overleden vrouwen
Volgens een van zijn wetten moesten ongeboren kinderen uit de baarmoeder van de moeder worden gesneden als zij stierf tijdens de zwangerschap of de bevalling.
In Rome was het wettelijk verplicht om kinderen uit de baarmoeder van de moeder te halen als ze stierf tijdens de zwangerschap of bevalling.
De wet was eeuwenlang in gebruik, en een van de kinderen die op deze manier werd geboren was – volgens Plinius – een van de voorouders van Julius Caesar.
Hij werd na de ingreep Caesar genoemd en gaf die naam door aan zijn nakomelingen.
De wet van koning Numa bestond nog steeds toen Julius Caesar in 49 v.Chr. aan de macht kwam.
Vermoedelijk werden de wet en de ingreep achteraf met hem geassocieerd door de naam.