Pestmeester was bij een pestepidemie een van de gevaarlijkste beroepen. Een pestmeester registreerde en behandelde mensen met de pest, bij wie niemand in de buurt durfde te komen uit angst om besmet te raken.
De artsen gebruikten uiteenlopende methoden om zich te beschermen, waaronder strak zittende maskers met een opvallende snavel.
De punt van het masker van pestmeesters werd o.a. gevuld met welriekende mirre.
Masker bood bescherming tegen vervuilde lucht
Het masker laat zien hoe de mensen in die tijd dachten dat besmettelijke ziekten werden verspreid.
Bacteriën waren nog onbekend, en de heersende opvatting was dat ziekten als de pest zich door slechte, vervuilde lucht verspreidden.
Artsen konden zich dus beschermen door geurige lucht in te ademen, was de theorie. Daarom werd de ‘snavel’ gevuld met aromatische kruiden en specerijen, om de slechte lucht te zuiveren.
Hoewel de theorie over vervuilde lucht geen wetenschappelijke basis heeft, bood het masker mogelijk toch enige bescherming.
De pest wordt veroorzaakt door de bacterie Yersinia pestis, die via vlooien wordt overgebracht op de mens.
En een nauwsluitend pak kan de artsen tegen vlooienbeten hebben beschermd.
