‘Tandplak is het enige deel van je lichaam dat bij leven continu versteent,’ zegt Warinner.
Dat maakt tandplak ideaal om DNA van bacteriën in te kapselen en te bewaren. Daardoor konden de onderzoekers aan de tanden van 12 Neanderthalers DNA onttrekken van uitgestorven bacteriën, om daarmee nieuwe soorten antibiotica te ontwikkelen.
Mensenlevens redden
Steeds meer bacteriën worden resistent tegen de soorten antibiotica die we nu hebben. Dat maakt het moeilijker om bepaalde infecties te behandelen.
Daarom zouden nieuwe soorten antibiotica, ontwikkeld uit oude bacteriestammen zoals die in de tandplak van Neanderthalers, een belangrijk hulpmiddel kunnen zijn in dienst van de volksgezondheid. En uiteindelijk kunnen ze mogelijk helpen om levens te redden.
Met name twee nieuwe bacteriesoorten in de tandplak, die van 126.000 tot 11.700 jaar geleden leefden, waren interessant. Beide zijn uniek, hoewel ze lijken op bepaalde huidige bacteriesoorten, en de onderzoekers denken dat de Neanderthalers ermee besmet werden door te drinken uit waterpoelen in grotten.
‘Bacteriën zijn de bouwstenen van vrijwel al onze antibiotica,’ legt Warinner uit. ‘We hebben de laatste jaren niet echt grote nieuwe antibioticaklassen ontwikkeld, en we raken erdoorheen,’ voegt ze eraan toe.