Commotie bij Franse artsen
De Engelse woede is echter niets vergeleken bij het verzet dat Denys in Parijs ondervindt. Machtige geneesheren zijn geschokt: loopt de geneeskunde niet het risico om hybride wezens te creëren als dierenbloed aan een mens wordt gegeven?
Zullen we nu een vacht krijgen en beginnen te blaten? Bovendien is bloed heilig. Bloedtransfusie is godslastering en inmenging in de schepping. Denys moet een halt worden toegeroepen. Zijn collega’s wachten een gelegenheid af.
Ondertussen gaat Denys gewoon door met zijn transfusies. Soms stuit hij op onverklaarbare reacties bij zijn patiënten, maar op iemand na die al erg ziek was, overleven alle mensen die hij behandelt. Denys is klaar om de volgende stap te zetten.
In 1668 loopt een 34-jarige, verwarde man, Antoine Mauroy, weg van huis. Hij staat bekend als gewelddadig en rent naakt rond door de straten van de stad. Denys krijgt hem te pakken en wil hem bloed van een kalf geven.
In het bloed huizen immers de eigenschappen van de ziel, dus als hij het boosaardige bloed van de gestoorde man vervangt door dat van een schattig kalfje, zal zijn agressie wel verdwijnen. De arts tapt dus bloed af bij Mauroy en geeft hem een dosis kalverbloed.
Geen reactie. Na een paar dagen herhaalt hij de procedure, en deze keer reageert de patiënt: ‘Zodra het bloed zijn aderen in stroomde, voelde hij zijn arm en oksels warm worden.
Zijn pols ging omhoog, en al snel begon hij hevig te zweten’, schrijft Denys, een precieze beschrijving van een zogeheten hemolytische transfusiereactie, een levensgevaarlijke afweerreactie.
Enkele dagen later is Mauroy genoeg hersteld om naar zijn vrouw Perrine terug te keren. Dan sterft hij.
De vijanden van Denys lachen in hun vuistje. Een van hen schrijft: ‘De dood van de krankzinnige zal wel een einde maken aan alle mooie fantasieën [van Denys] en zijn ambities snel temperen.’ Perrine Mauroy verwijt Denys de dood van haar man, maar tijdens de rechtszaak wordt Perrine zelf plotseling verdacht: er is bewijs dat Mauroy vergiftigd is met arsenicum.
In de rechtszaal geeft Perrine toe dat ze kort voor de dood van haar man bezoek kreeg van artsen, die haar veel geld boden om Denys voor moord aan te klagen.
En een buurman verklaart in de rechtbank dat een arts hem 12 goudstukken toezegde om te zweren dat Mauroy stierf tijdens de transfusie.
De rechter spreekt Denys vrij, en Perrine wordt gearresteerd voor moord.
