Tijdens de Eerste Wereldoorlog moesten paarden geweren en uitrusting naar het slagveld slepen, waardoor een opmars een trage aangelegenheid werd. Dit was ook een probleem in de Centraal-Europese regio Galicië (rond Krakau), waar de Oostenrijkers vochten tegen de troepen van de tsaar.
Het Oostenrijkse bedrijf Austro-Daimler produceerde daarom vanaf 1914 gemotoriseerde voertuigen om het materieel te trekken. Het ontwerp werd toevertrouwd aan ingenieur Ferdinand Porsche, die eerder had geëxperimenteerd met elektrische auto’s.
Ferdinand Porsche ontwierp tractoren voor het Oostenrijkse Austro-Daimler. Die vervoerden in de Eerste Wereldoorlog veldkeukens of, zoals hier, geschut naar het front.
Gemotoriseerd paard breekt door in landbouw
Het eerste model van Porsche rolde in 1915 uit de fabriek in Wenen. Officieel heette het de Austro-Daimler KP II, maar het voertuig werd bekend als het ‘Daimler-paard’. De Porsche-tractor had een luchtgekoelde 4-cilinder motor met 14,5 pk en kon kleine kanonnen en veldkeukens trekken.
Na de oorlog werd het gemotoriseerde paard zo populair dat Austro-Daimler de productie voortzette. Boeren hingen er een ploeg aan en namen het in gebruik.
Nazi’s wilden ‘volkstractor’
Porsche richtte in 1931 zijn eigen bedrijf op, Dr. Ing. h.c. F. Porsche, en kreeg in 1938 de opdracht om voor de nazi’s een ‘volkstractor’ te ontwikkelen. Die mocht maximaal 1000 Reichsmark kosten – evenveel als een tweespan (twee paarden met een wagen).
De tractor werd echter pas na de Tweede Wereldoorlog voltooid. In de naoorlogse jaren had Ferdinand Porsche niet veel omhanden, maar zijn tractoren waren gewild.
De Franse autobouwer Renault nam in 1963 de tractorproductie over van Ferdinand Porsche.
In 1950 begon de productie van de Porsche-Diesel Super. Er werden iets meer dan 16.000 stuks geproduceerd voordat goedkopere concurrenten Porsche in 1963 dwongen de tractorproductie te verkopen.