De Houtman Abrolhos, ook wel de Abrolhoseilanden genoemd, is een verlaten eilandengroep op zo’n 60 kilometer van de westkust van Australië.
Op 4 juni 1629 voer het Nederlandse schip Batavia, met 316 kolonisten, soldaten en zeelieden aan boord, op een rots voor de onbewoonde archipel. Het schip zonk, maar de meeste kolonisten haalden de kust.
Een deel van de groep pakte onmiddellijk een sloep om hulp te halen – maar die hulp liet maanden op zich wachten. Ondertussen werd op de eilanden een heus bloedbad aangericht onder de schipbreukelingen.
Slechts één op de drie passagiers overleefde de verschrikkingen.
Een internationaal onderzoeksteam onder leiding van archeologen van de University of Western Australia en het Western Australian Museum heeft nu in losse graven en massagraven 12 slachtoffers van de bloedige 17e-eeuwse episode gevonden en onderzocht.
Aan de skeletten is te zien dat ze op gewelddadige wijze vermoord zijn toen een groep muiters een bloedig plan beraamde om de meeste reisgenoten om te brengen, en andere vondsten laten zien dat er gevechten hebben plaatsgevonden.
Eén schipbreukeling was overleden na een harde klap tegen zijn schedel en achteloos in een provisorisch graf gekieperd. De archeologen vonden ook zelfgemaakte wapens, zoals een morgenster van loden platen met spijkers.
De nye fund afslører bl.a. skelettet af en mand, som er blevet slæbt hen over over sandet i sin højre arm og kastet i en grav (i midten, nederst). Hans arm lå stadig over hovedhøjde.
Daarnaast zijn er resten gevonden van een mogelijke executieplaats, waar volgens de onderzoekers zeven muiters werden opgehangen toen er eindelijk hulp arriveerde.
Wat er precies gebeurde tijdens de 100 bizarre dagen op deze verlaten archipel, is nauwkeurig beschreven door opperbevelhebber François Pelsaert.
Meer details over het tragische bloedbad lees je hier:
Het Australische onderzoeksteam werkt nu aan een archeologisch project dat moet leiden tot een reeks nieuwe tentoonstellingen in het kader van het 400-jarig jubileum van de schipbreuk, in 2029.
Tot die tijd leeft de herinnering aan de 198 overleden Nederlanders voort als voorbeeld van waar de mens toe in staat is in noodsituaties.