1739: Mechanische eend kon poepen
Jacques de Vaucanson bootste de natuur op allerlei manieren na – ook met bedrog.
De eend werd door een machine bestuurd die verstopt zat in zijn sokkel.
Een mechanische eend maakte in 1739 de Franse uitvinder Jacques de Vaucanson in heel Europa beroemd. De eend kon namelijk tot grote verbazing van de kijkers graan dat voor hem lag opeten – en daarna verteren. Na een kleine pauze kwam er aan de andere kant een klodder poep uit. Ook kon het beest met zijn vleugels slaan, zijn veren schudden en zitten en staan.
De vogel was van verguld koper gemaakt en hij bestond uit honderden beweegbare delen. De bouw en de manier van bewegen waren gebaseerd op uitgebreide studie van echte eenden. Vaucanson beweerde dat het graan net als bij echte dieren via een chemisch proces in de darmen verteerd werd. Veel later kwam echter aan het licht dat de poep uit een apart reservoir kwam.
Vaucanson
Maar Vaucanson kon ook zonder list en bedrog indruk maken. Zo vond hij een fluitspelende robot uit, wiens longen bestonden uit een paar blaasbalgen.
Uitvinder vluchtte voor boze wevers
Verkleed als monnik moest Jacques de Vaucanson in 1745 vluchten voor boze zijdewevers, omdat hij een automatisch weefgetouw had bedacht. Later nam
hij wraak door een weefgetouw te presenteren – aangedreven door een ezel – dat betere zijde kon produceren dan de ervaren wevers.
Vaucansons weefgetouw maakte duizenden Franse arbeiders overbodig.