Het 46 meter hoge bronzen beeld in de haven van New York was een geschenk van het Franse volk.
In 1866 riep de Franse activist Édouard de Laboulaye een aantal prominente Fransen bij elkaar in de hoofdstad Parijs.
Op de agenda stond de vraag of Frankrijk de Amerikaanse bevolking een monument zou schenken als eerbetoon aan het eind van de burgeroorlog en de nieuwe liberale grondwet.
Franse beeldhouwer maakte het Vrijheidsbeeld
Het voorstel van De Laboulaye kreeg veel steun.
Een van de aanwezigen op de bijeenkomst was de beeldhouwer Frédéric Bartholdi, en in zijn hoofd begon het beeld van een enorme, symbolische godin van de vrijheid al snel vorm te krijgen.
In de jaren die volgden werkte hij zijn idee verder uit, en in 1871 maakte hij de oversteek naar de VS om Amerikaanse steun te zoeken.
Beeld staat bol van de symboliek
Het Vrijheidsbeeld is als geheel een symbool van vrijheid, maar het zware monument bevat ook een groot aantal kleinere symbolen.
De fakkel symboliseert verlichting. Bartholdi wilde hem eigenlijk laten bedekken met 24-karaats goud, maar om financiële redenen gebeurde dat pas in 1986.
De kroon met zijn zeven punten staat voor de zeven wereldzeeën en continenten. Voordat de kroon gekozen werd, passeerden een helm en een Romeinse hoed de revue.
4 juli 1776 staat er met Romeinse cijfers op de plaquette in de linkerhand. Dat is een verwijzing naar de Onafhankelijkheidsverklaring, die op die datum werd opgesteld. Met het historische document braken de Amerikanen met de Britse koloniale overheersing.
De kleding is op Romeinse leest geschoeid en verwijst naar Libertas, in de Romeinse mythologie de godin van de vrijheid.
De ketenen onder de voeten zijn gebroken: een symbool van de afschaffing van de slavernij in 1863. Doordat de benen niet naast elkaar staan, lijkt het of de godin een stap vooruit doet. Dat staat voor de toekomst (en was nodig voor de constructie).
Sokkel is even duur als het beeld zelf
Geld bleek een probleem: het was de bedoeling dat het beeld gefinancierd zou worden door particuliere geldschieters.
De Fransen betaalden uiteindelijk het beeld, terwijl de VS de portemonnee trok voor de sokkel. Die bleek tot ontsteltenis van de Amerikanen even duur te zijn als het beeld zelf.
Desondanks werd er genoeg geld opgehaald, en in 1884 werd het Vrijheidsbeeld in 350 delen van Frankrijk naar de VS verscheept. Twee jaar later stond het monument op zijn plek.