18.000 jaar geleden stond de zee rond Noord-Europa zo’n 122 meter lager dan nu. De Noordzee was dan ook geen zee, maar een groene vallei, die nu Doggerland genoemd wordt.
Deze naam is van de Doggersbank afgeleid, het hoogste deel van de Noordzeebodem.
Het water stond zo laag in de steentijd doordat er veel water in enorme gletsjers zat: Noorwegen en Zweden waren bijvoorbeeld geheel met ijs bedekt.
Jagers kwamen naar de groene vallei
Aan het eind van de ijstijd 18.000 jaar geleden volgden jagers van het Europese vasteland hun prooidieren tot in Doggerland, een groene, vruchtbare vallei vol bossen en moerassen.
Doggerland kromp
Doggerland strekte zich uit van Denemarken tot de Britse kust. Toen de zee begon te stijgen, werd het dal steeds kleiner.
Doggersbank bleef het langst droog
Rond 6500 v.Chr. liep de Doggersbank als laatste onder. Vandaag de dag ligt hij maar 13 meter onder zeeniveau.
Neushoorns en mammoeten
In het voorjaar trokken allerlei graseters naar de groene, drassige weiden van Doggerland, zoals wolharige neushoorns, mammoeten en oerossen. Hun botten worden nu vaak door trawlers opgevist.
Jachtwapens
40 km van de Britse kust kregen moderne vissers wapens uit de steentijd in hun netten.
Steentijdjagers maakten punten van botten en geweien voor harpoenen en pijlen met weerhaken.
Archeologen dachten vroeger dat Doggerland niet bewoond was, maar de vondst van versteende dierenbotten met snijsporen wijst erop dat jagers grazende mammoeten en oerossen de vallei in volgden.
In 1985 haalde een Nederlandse visser een 9500 jaar oude menselijke kaak met zijn net uit de Noordzee. De vondst van jachtwapens bewijst dat er in de steentijd duizenden jaren lang mensen in Doggerland woonden.