Scythen, Grieken, Goten, Byzantijnen, Mongolen, Ottomanen en Russen. Duizenden jaren lang hebben allerlei volken gestreden om het schiereiland Krim.
De Krim aan de noordoever van de Zwarte Zee dient als brug tussen Europa en Azië en is al duizenden jaren een felbegeerd strategisch knooppunt voor handel en militaire expansie.
Hoewel de Krim het toneel is geweest van ontelbare veldslagen, is het schiereiland zeer moeilijk in te nemen door invasielegers.
Dit komt vooral door de unieke geografie: het schiereiland is aan bijna alle kanten omgeven door diep water en slechts met een smalle landengte aan het vasteland verbonden.
Terwijl hoge rotsen bescherming bieden tegen aanvallen vanuit zee, kunnen de verdedigers aanvallen via de landengte makkelijk afslaan.
In de Tweede Wereldoorlog vonden op de landengte zeer bloedige gevechten plaats, en Hitlers oorlogsmachine deed maanden over het doorkruisen van de 30 kilometer brede strook land.
De Krim is met het vasteland verbonden via een 30 kilometer lange landengte. Daarom is het strategisch belangrijke schiereiland zo moeilijk te veroveren.
Steden waren versterkt
Eeuwenlang waren de belangrijkste steden van het schiereiland voorzien van sterke verdedigingswerken.
Zo werd Sebastopol omringd door forten, artilleriestellingen, mijnenvelden, landbatterijen en een netwerk van tunnels, die de stad vrijwel onneembaar maakten.
Tijdens de Krimoorlog (1853-1856) belegerden de geallieerden de stad een jaar lang voordat ze viel, en tijdens de Russische Burgeroorlog (1917-1922) was Sebastopol door zijn sterke verdediging een van de laatste bastions van het tsaargetrouwe Witte Leger tegen de bolsjewieken.
Strijd om de Krim
Russisch-Turkse Oorlog (1768-1774)
Oorzaak:
Rusland wilde zijn invloed uitbreiden en toegang krijgen tot de Zwarte Zee. Een belangrijke stap was het innemen van de Krim, die onder een Ottomaanse vazalstaat viel.
Gevolg:
Een vredesverdrag gaf Rusland toegang tot twee havens aan de Zwarte Zee en de controle over de Krim. Rusland werd ook erkend als beschermer van de christenen in het Ottomaanse Rijk.
Krimoorlog (1853-1856)
Oorzaak:
Rusland wilde meer macht in Zuid-Europa, maar de Europese naties waren bezorgd over de machtsverhoudingen in de regio en wilden Russische expansie voorkomen.
Gevolg:
Er wisselden geen gebieden van eigenar als gevolg van de Krimoorlog, maar de Zwarte Zee werd tot neutrale zone verklaard, een gevoelige nederlaag voor Rusland.
Russische Burgeroorlog (1917-1922)
Oorzaak:
Na de Russische Revolutie van 1917 was Rusland diep verdeeld. De bolsjewieken hadden tsaar Nicolaas II afgezet, maar tsaargetrouwe troepen vochten om het rijk in ere te herstellen.
Gevolg:
Na vijf jaar moesten de tsaristische troepen hun laatste bastion op Russische bodem, de Krim, verlaten. De bolsjewieken trokken aan het langste eind en richtten de Sovjet-Unie op.
Krimveldtocht (1941-1944)
Oorzaak:
Toen Duitsland in 1941 de Sovjet-Unie was binnengevallen, waren de nazi’s uit op de Krim, zodat ze de heerschappij over de Zwarte Zee konden krijgen en de Russische bevoorrading konden belemmeren.
Gevolg:
In juli 1942 veroverden de Duitsers de laatste stad op de Krim, Sebastopol, na maanden van hevige gevechten. In 1944 verdreven de Sovjets de Duitsers weer uit de regio.