Wie verdeelde in de Tweede Wereldoorlog de distributiebonnen?
Hoe werden tijdens de oorlog de rantsoenen vastgesteld?
De distributiebonnen zorgden ervoor dat alle burgers genoeg te eten hadden.
In de oorlog waren veel dagelijkse producten ‘op de bon’. De regering van de door de oorlog getroffen landen bepaalde het aanbod voor de burgers. Zo werd in de VS de distributie door het ‘bureau voor prijsbeheer’ geregeld. De rantsoenering hing af van wat er nodig was en beschikbaar was. Zo waren er in de Hongerwinter van 1944-1945 genoeg bonnen in omloop, maar was er door de Duitse blokkade geen voedsel meer in West-Nederland.
De rantsoenering moest in de eerste plaats garanderen dat het leger van het land genoeg voorzieningen had en dat de bevolking genoeg eten kon kopen om te overleven. Ook moest de rantsoenering voorkomen dat de prijzen zouden stijgen. Helemaal onvermijdelijk was zwarte handel echter niet en ironisch genoeg waren juist de distributiebonnen een van de meest gewilde waren.