De Scandinavische mythologie was sinds halverwege de 19e eeuw zeer populair in Duitsland, vooral vanwege Richard Wagners vier epische opera’s: Der Ring des Nibelungen.
De Scandinavische saga’s werden gezien als een uiting van een Germaans verleden en om de haverklap gebruikt in het Duitse nationalisme van die tijd.
Toen de nazi’s aan de macht kwamen met de ideologie dat de Duitsers een ‘Herrenvolk’ moesten zijn, dienden de Vikingen dan ook als een perfect voorbeeld.
Met hun blonde haar en blauwe ogen waren de Vikingen ariërs, zoals ook de Duitsers dat moesten zijn, en door kracht en raszuiverheid hadden ze een machtig rijk op poten gezet.
De Sig-rune (helemaal links) stond voor de zege. Vanaf 1933 vormden twee van deze runen het officiële embleem van het SS-korps. Tyr (2e van links) was genoemd naar de Scandinavische god van de oorlog en werd gebruikt op de grafsteen van SS-soldaten. Hagalaz (2e van rechts) stond voor trouw en werd onder meer gebruikt voor bruiloften van SS’ers en op ringen. Leben (helemaal rechts) was de levensrune, die onder meer werd aangebracht op uniformen en in sterfberichten.
Oorlog steekt een stokje voor Himmlers plannen
Heinrich Himmlers organisatie Ahnenerbe, die ten doel had de antropologische en culturele geschiedenis van het arische ras te onderzoeken, had projecten over de hele wereld, maar meer dan de helft van het budget ging naar opgravingen van Hedeby, de grootste handelsstad van de Vikingen, in het voormalige Denemarken.
Himmler had ook plannen voor opgravingen op IJsland, maar die moest hij uitstellen toen het land in 1940 door de Britten werd bezet.
Het SS-korps had ook zijn eigen runentekens ontwikkeld op basis van de oorspronkelijke Scandinavische runen.
