Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn honderden schepen gezonken. En daarmee zonken ook ladingen brandstof en munitie. Nu hebben wetenschappers van de universiteit van Gent onderzocht of deze scheepswrakken na zo’n 80 jaar op de zeebodem nog steeds het milieu vervuilen – en ze hebben slecht nieuws.
De onderzoekers bekeken het Duitse patrouilleschip John Mahn, dat in 1942 voor de kust van België is gezonken. Het schip is representatief voor veel andere scheepswrakken, ook al is het een van de kleinste.
Nu komen er chemicaliën uit onder meer de munitie in zee terecht. Met name de zogeheten aromatische koolwaterstoffen, die ook in uitlaatgassen van auto’s zitten, zijn een groot gevaar voor dieren en planten in de omgeving.
De aromatische koolwaterstoffen komen uit lekkende munitie en kolen in het schip.
De John Mahn was een Belgische vissersboot die door de Duitsers in beslag werd genomen, bewapend en gebruikt als patrouilleschip.
‘Uit onze resultaten blijkt dat de munitiecontainers kunnen corroderen’, legt projectleider Maarten De Rijcke van het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ) uit.
De stoffen zijn kankerverwekkend
Zelfs in kleine hoeveelheden zijn koolwaterstoffen gevaarlijk, en ze staan op de lijst van kankerverwekkende stoffen.
Naar schatting ligt er wereldwijd nog 2,5 à 20,4 miljoen ton brandstof in scheepswrakken.