Hoe effectief waren de Japanse kamikazeacties?

Vanaf oktober 1944 tot ongeveer een jaar later zaaiden de Japanse zelfmoordmissies angst onder de Amerikaanse soldaten. Maar hoe groot was het militaire belang van de beruchte aanvallen?

Op 11 mei 1945 vielen de gevreesde Japanse kamikazepiloten het Amerikaanse vliegdekschip USS Bunker Hill aan. 389 van de 2600 bemanningsleden kwamen om.

© Wikipedia & Ritzau/Scanpix

Kamikazeacties hadden in de Tweede Wereldoorlog geen groot militair belang.

Vanaf oktober 1944 tot ongeveer een jaar daarna stuurde Japan circa 2800 vliegtuigen vol bommen en springstof af op Amerikaanse schepen in de Stille Oceaan, maar de zelfmoordaanvallen richtten slechts beperkte schade aan.

Uit Amerikaanse cijfers blijkt dat de Japanners slechts 34 schepen tot zinken brachten en er nog eens 368 beschadigden.

Kamikazepiloten waren onervaren

Het geringe effect komt voornamelijk doordat de kamikazepiloten vaak onervaren waren. De meesten stortten in zee voor ze bij de vijand waren en de rest slaagde er niet in kwetsbare plekken van de gepantserde schepen te raken, zoals de commandotoren.

Klik op de afbeelding van het vliegtuigtype Mitsubishi A6M2 Zero voor meer informatie over de Japanse kamikazeacties:

Teksterne til klikbar tegning:

Kamikazeaanvallen werden o.a. uitgevoerd met het vliegtuigtype Mitsubishi A6M2 Zero.

De trefzekerheid was gering: slechts twee op de 20 kamikazevliegtuigen trof doel. De rest belandde op de zeebodem.

Mitsubishi A6M2 Zero

  • Lengte: 9,06 m
  • Spanwijdte: 12,00 m
  • Leeggewicht: 1680 kg
  • Topsnelheid: 534 km/h
  • Actieradius: 3104 km