In februari 1942 deed er een bericht de ronde in het Slowaakse dorp Humenné: alle ongetrouwde joodse vrouwen moesten zich melden bij de autoriteiten.
Niemand wist waarom. De meeste mensen dachten dat de vrouwen tewerkgesteld zouden worden in een wapenfabriek. Maar waar en hoe lang was niet duidelijk.
De waarheid was echter gruwelijker dan iemand zich had kunnen indenken. Circa 200 jonge vrouwen, vooral tieners, werden naar het treinstation gebracht en op een trein naar het noorden gezet.
Onderweg stopte de trein op een aantal stations, waar meer joodse vrouwen instapten. Op 25 maart 1942 werden de inmiddels 997 joodse vrouwen ’s avonds aan boord van een andere trein gebracht – met bestemming Auschwitz.
Zo’n 1,1 miljoen mensen kwamen er om in Auschwitz, onder wie ca. 960.000 joden.
Dodenkamp werd door joden gebouwd
Dit was het eerste officiële transport van joden naar het vernietigingskamp Auschwitz. In tegenstelling tot het grootste deel van de ruim 1 miljoen gevangenen die naar het kamp werden afgevoerd, werden de eerste joodse vrouwen niet meteen vermoord.
Ze werden aan het werk gezet en moesten Auschwitz ombouwen van een kamp voor Russische gevangenen tot een dodenkamp.
De vrouwen moesten oude gebouwen met hun blote handen slopen en nieuwe barakken bouwen voor de gevangenen. Ze droegen de bebloede uniformen van dode Russische soldaten en hadden plankjes aan hun voeten in plaats van schoenen.
De meeste Slowaakse vrouwen stierven in het eerste jaar aan honger, ziekte, mishandeling of zelfmoord.
Het massale transport van joden naar Auschwitz kwam in de zomer van 1942 op gang en duurde tot eind 1944. Volgens historici werden er zo’n 1,1 miljoen mensen vermoord in Auschwitz, onder wie ca. 960.000 joden.