De strijd om het Heilige Land en de christelijke kruistochten naar Jeruzalem duurden een paar eeuwen.
De wreedheden van de Europeanen wekten de woede van de moslims, maar de christenen hadden een goed geweten. Paus Urbanus II had hun beloofd dat hun zonden vergeven zouden worden omdat ze een gerechtvaardigde strijd tegen de ongelovigen voerden.
De kruisvaarders wilden Jeruzalem redden van de ondergang en de islamitische heerschappij, en de bloedige kruistochten duurden 200 jaar.
Eerste Kruistocht 1096-1099: Paus wilde ongelovigen dood hebben
Toen Europa uiteenviel en de Kerk verscheurd raakte, zag Paus Urbanus II maar één uitweg: een heilige oorlog die de christenen zou verenigen. Hij hitste met vurige redes 100.000 ridders, boeren, vrouwen en kinderen op om de islam uit te roeien.
Honger, onherbergzame streken en machtige legers. De kruisvaarders moesten vele gevaren trotseren op hun 3000 kilometer lange tocht naar Jeruzalem. Vervuld van haat tegen de moslims en dromend van een snelle overwinning trok het van geloofsijver vervulde leger een spoor van bloed van West-Europa naar de Heilige Stad.
Op 15 juli 1099 - na een belegering van vijf weken - namen de kruisvaarders Jeruzalem in. De dagen hierna doodden ze een groot aantal islamitische en joodse burgers van de stad. Ze stelden Arnulf van Chocques aan als patriarch - hoofd van de kerk - in Jeruzalem. De nieuwe patriarch bestreed de priesters van andere christelijke geloofsrichtingen te vuur en te zwaard.
Bijna 100 jaar lang was Jeruzalem in christelijke handen.
2e Kruistocht 1145-1149: Kruistocht was grote mislukking
In 1145 brachten pelgrims uit het Heilige Land de paus slecht nieuws: het graafschap Edessa was gevallen. De paus riep op tot een kruistocht en overal in Europa werden legers gevormd.
De kruistocht mislukte. De Europeanen werden vernederd door een nieuwe lichting islamitische aanvoerders en keerde onverrichter zake terug.
Zo’n 40 jaar later, in juli 1187, werd het er voor de christenen niet beter op toen Saladin het leger van het koninkrijk Jeruzalem versloeg. De stad viel in oktober. Naar men zegt stierf paus Urbanus III van verdriet toen het nieuws hem ter ore kwam.