South Carolina, 28-9-1863
Uwe excellentie
Ik hoop dat u mij vergeeft dat een nederig individu als ik zich verstout om uwe excellentie aan te schrijven.
Mijn rechtvaardiging is echter dat ik zelf een oprechte interesse heb in deze zaak, net als mijn wapenbroeders. Daarom breng ik de kwestie onder de aandacht van het staatshoofd van onze natie. Op 6 maart van de vorige maand kregen wij een bericht van de officier die verantwoordelijk is voor de uitbetaling van de soldij.
Hij informeerde ons dat hij, als we zouden besluiten de som van 10 dollar per maand in ontvangst te nemen, dat zou uitbetalen. Maar hij was van mening dat we, indien het Congres daartoe zou besluiten, recht hadden op de resterende 3 dollar.*
Hij garandeerde niet dat we dit zouden krijgen, hoewel hij wel hoopte dat het zo zou gaan.
Hij had in ieder geval niet de autoriteit om een dergelijke garantie te kunnen geven, en we kunnen niet aannemen dat hij hier opvolging aan zal geven omdat hij geen belang heeft bij deze kwestie.
De belangrijkste vraag is deze. Zijn wij soldaten, of zijn wij ARBEIDERS? We zijn volledig bewapend en toegerust. Verder hebben we alle plichten vervuld die bij het soldatenleven horen en hebben we ons zodanig gedragen dat de officieren tevreden over ons zijn.
James Henry Gooding
Leefde: 1838-1864.
Nationaliteit: Amerikaanse.
Was: Walvisvaarder, journalist en korporaal in het Noordelijke leger.
Burgerlijke staat: Gehuwd met Ellen Allen.
Wapenfeiten: Gooding is vooral bekend van zijn brief aan Lincoln. Hij zat als jongen op het Colored Orphans Asylum in New York, een school gerund door quakers. Zijn schrijftalent benutte hij om wekelijkse verslagen over de oorlog te schrijven in de krant New Bedford Mercury.
In het begin waren deze officieren zeker bevooroordeeld jegens ons.
Nu geven ze ons echter alle lof die ons toekomt en steunen ze ons van harte. Wij hebben gedeeld in de gevaren en het harde werk van het bestrijden van het eerste bolwerk waarop de vlag van de verrader wapperde.
En nog belangrijker, meneer de president: de Angelsaksische moeder, echtgenote en zuster zijn niet de enigen die het verlies van hun zonen, echtgenoten en broers bewenen.
‘We ontberen nog een lichtere tint en een betere kennis van het alfabet.’ James Henry Gooding, 1863.
De geduldige en vertrouwensvolle afstammelingen van het Afrikaanse continent hebben de grond gekleurd met hun bloed om de Unie en de democratie te verdedigen. Wij zijn ook mannen, uwe excellentie, die de wreedheden van het juk van de onderdrukking hebben gekend.
In vroeger jaren vermaalde dezelfde macht voor wie ze nu hun bloed geven, opdat die in stand zal blijven, hen tot stof.
Maar toen de oorlogsbazuin over het land schalde, toen de mensen nog geen vriend van vijand konden onderscheiden, legde de zwarte man zijn leven op het altaar van de natie. En hij werd geweigerd.
Toen de strijdkrachten van de Unie werden verslagen in het eerste jaar van de oorlog en de regering om meer voedsel vroeg om de oorlogsmachine te voeden, smeekte de zwarte man opnieuw zijn land te mogen bijstaan. En opnieuw werd hij geweigerd.*
Nu dient de zwarte man in de oorlog, en hoe doet hij het? Laat zijn donkere gedaante oprijzen uit de moerassen van James Island, en hij zal het antwoord geven. Laat de rijke grond rond het fort van Wagner omwoelen, en u zult daar een uitgebreid antwoord vinden.
Gehoorzaam en geduldig is hij, en stevig als een muur. Het enige wat we nog ontberen, is een lichtere tint en een betere kennis van het alfabet. Welnu, uwe excellentie, wij hebben onze plicht als soldaat gedaan. Waarom krijgen we dan minder soldij?
Aan het begin van de Amerikaanse Burgeroorlog in 1861 had Abraham Lincoln de slavernij nog niet afgeschaft. Dat gebeurde pas in januari 1883.
U heeft de leider van de rebellen te verstaan gegeven dat de Verenigde Staten geen onderscheid kennen wat hun soldaten betreft. De Verenigde Staten willen dat alle soldaten gelijk behandeld worden, ongeacht geloof of kleur, in overeenstemming met de gebruiken van de oorlogvoering.
Als de Verenigde Staten gelijke behandeling eisen van de rebellen, is het dan niet consistent om een voorbeeld te stellen en zelf alle soldaten gelijk te betalen?
Wij van dit regiment zijn niet in dienst genomen onder een regeling voor ‘contrabande’. We willen niet dat anderen denken dat wij ons werk waardevoller vinden dan dat van voormalige slaven.*
Hun hulp is ongetwijfeld van grote waarde voor de natie, maar het Congres heeft speciale regels aangenomen en beschouwt hen als slaven die omwille van een militaire noodzaak zijn bevrijd. De regering wordt in dit verband gezien als hun tijdelijke voogd.
Maar voor ons ligt het anders. Wij zijn vrij geboren* en hebben dientengevolge het voordeel dat we zelfstandig kunnen denken en handelen binnen de grenzen van de wet. Wij zijn van mening dat de wetten rond contrabande niet op ons van toepassing zijn.
Wij doen een beroep op u, meneer, om als leider van dit land ons rechtvaardig te laten behandelen.
Het regiment verzoekt hierbij dat onze diensten naar waarde geschat worden door ons als SOLDATEN te betalen, niet als gewone huurlingen.
Goodings regiment werd in juli 1863 beroemd vanwege zijn heldhaftige prestatie bij Fort Wagner.
Zwarte mannen zijn, zoals u wellicht weet, arm. Drie dollar per maand, een jaar lang, is genoeg om onze vrouwen en kinderen van brandstof te voorzien.
Als u ons, als de hoogste autoriteit van dit land, ons volledige salaris toekent, zullen ons patriottisme en enthousiasme een nieuwe impuls krijgen.
Onze harten bleven toegewijd, ondanks alle onverschilligheid. Maar we vinden dat ons land ons in de steek laat, juist nu we het moeten dienen.
James Henry Gooding
Naschrift
In juni 1864, negen maanden na de brief van Gooding aan Lincoln, bepaalde het Congres dat zwarte soldaten evenveel betaald moesten krijgen als hun witte collega’s. Gooding zelf werd op dat moment vastgehouden door de Confederatie en stierf een maand later.