Een paar ongebruikte rubberen slangen werden de bemanning van de H.L. Hunley, de eerste werkende oorlogsonderzeeër aller tijden, mogelijk noodlottig.
Dat denkt een Amerikaans onderzoeksteam na de vondst van deze belangrijke slangen in het wrak van de duikboot, dat in 2000 van de zeebodem werd gehaald.
Volgens archeoloog Michael Scafuri van de Clemson University moesten de slangen de 1,5 meter lange uitwendige snorkel van het vaartuig verbinden met een blaasbalg, die frisse lucht aanzoog.
‘Het luchtcirculatiesysteem is een belangrijke aanwijzing voor de reconstructie van de gebeurtenissen van die nacht.’ Michael Scafuri, archeoloog
Lucht voor twee uur
De slangen lagen echter opgerold onder een bank.
Dat betekent dat de acht opvarenden van de Hunley slechts lucht voor een uur of twee hadden.
‘Het luchtcirculatiesysteem is een belangrijke aanwijzing voor de reconstructie van de gebeurtenissen van die nacht,’ zegt Scafuri tegen HISTORIA.
De Hunley werd gebouwd door de Zuidelijke Staten tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog en bracht in februari 1864 het Noordelijke blokkadeschip Housatonic tot zinken bij Charleston. Daarna verdween de onderzeeër spoorloos.
Het wrak en de stoffelijke resten van de bemanningsleden werden 20 jaar geleden geborgen, en sindsdien wordt er onderzoek gedaan naar het lot van de duikboot.
Hunley was een fraai staaltje techniek
12,8 meter was de lengte van de onderzeeër. Midscheeps was hij 1,25 meter hoog.
Ca. 4 knopen – ruim 7 km/h – was de topsnelheid van de Hunley.
Ca. 2 uur kon de achtkoppige bemanning zonder frisse lucht onder water blijven.
Acht man bedienden de duikboot
De Hunley had plaats voor acht man. Zeven van hen dreven de schroef aan met een zwengel. De achtste, de commandant, stuurde.
Snorkel
Twee metalen buizen in de top dienden als snorkels en voerden frisse lucht aan. Als ze werden uitgeschoven, kon de onderzeeër zich zo’n 1,5 meter onder de waterspiegel schuilhouden terwijl er steeds frisse lucht werd aangevoerd.
Blaasbalg
De twee snorkels waren met een rubberen slang verbonden aan een blaasbalg. Frisse lucht werd met de hand naar binnen gepompt. De twee slangen waren echter niet aangesloten.
Oude theorieën sneuvelen
Eerder dachten onderzoekers dat de bemanning bewusteloos raakte door de explosie van de bom die de Housatonic tot zinken bracht.
Maar volgens Scafuri is uit proeven gebleken dat de ontploffing de onderzeeër met bemanning geen schade heeft kunnen toebrengen.
Toen de Housatonic gezonken was, probeerde de Hunley zich waarschijnlijk onder water schuil te houden. ‘Ze hadden na de aanval de snorkel kunnen gebruiken, maar dat deden ze dus niet,’ aldus Scafuri.
Mogelijk schatte de bemanning het zuurstofgehalte aan boord verkeerd in en werd deze fout niet op tijd ontdekt.