Sovjet-Unie wil ruimtewedloop beslissen
De nacht is ingevallen boven de ijskoude steppen rond Bajkonoer, de ruimtebasis van de sovjets in Kazachstan. De kosmonauten Aleksej Leonov en Pavel Beljajev liggen al bijna op bed.
Dan gaat de deur open en komt de baas van het Russische ruimteprogramma binnen. Hij ziet er moe en gespannen uit. Zweet parelt op zijn bovenlip.
‘Alle data van de onbemande missie zijn verloren gegaan,’ zegt hij kort. Een onbemande ruimtecapsule, van hetzelfde Voschod-type als die waarin Leonov en Beljajev over een luttele drie weken zullen vertrekken, is in de ruimte ontploft.
De lancering had de laatste test moeten zijn voor de reis van de twee kosmonauten. Nu hebben de Russen nog maar één capsule over.
‘Als we die gebruiken voor nog een onbemande vlucht om de uitrusting te testen voor je ruimtewandeling, Lyosja, dan loopt je missie twee jaar vertraging op,’ zegt de man tegen de kosmonaut.
Hij benadrukt dat de keus aan hen is, maar voegt eraan toe dat de Amerikanen ook bijna klaar zijn om een astronaut een ruimtewandeling te laten maken.
Het is 1965, en sinds de Sovjet-Unie acht jaar eerder de eerste satelliet in een baan om de aarde bracht, de Spoetnik, versloeg het land de VS keer op keer in de ruimtewedloop: eerste levende wezen in de ruimte (1957), eerste mens in de ruimte (1961), eerste vrouw (1963).
Maar daarvoor nemen de Russen wel grote risico’s, zowel met de uitrusting als met de levens van de kosmonauten. De raketten voor de lancering werden oorspronkelijk ontwikkeld als de eerste intercontinentale ballistische raketten, die met kernkoppen de VS kunnen bereiken.
Ze zijn gigantisch en slurpen brandstof. In 1960 ontplofte een ervan op het lanceerplatform, waardoor bijna 200 mensen de dood vonden. Een ramp die door de communistische regering in de doofpot werd gestopt.
Op hun kamer denken Leonov en Beljajev na. Ze kennen het risico. Hun goede vriend Joeri Gagarin, de eerste mens in de ruimte, had het bijna niet gered.
Van de laatste zeven onbemande missies zijn er maar twee teruggekeerd. Maar verliezen van de VS? Dat nooit. ‘We doen het!’