Theorie van Ronald Wyatt
Geboren: 1933
Opleiding: Verpleegkundige
De media-aandacht was enorm toen de Amerikaan Ronald Wyatt in 1984 beweerde de Ark van Noach bij de berg Ararat in Turkije te hebben gevonden.
Wyatt was tot zijn dood in 1999 een grote naam in de zogeheten Bijbelarcheologie.
Voor hem stond het als een paal boven water dat het Oude Testament letterlijk waar was, en dat archeologische vondsten dit konden bewijzen.
In 1959 had een Turkse militaire piloot opnamen gemaakt van een schipachtige rotsformatie bij de Ararat.
Het verhaal van het mysterieuze schip werd een hype, want volgens het Oude Testament had Noach zijn ark – het reuzenschip waarmee hij zijn gezin en alle diersoorten had gered van de zondvloed – op de Ararat achtergelaten.
In 1960 werd een expeditie naar het gebied gestuurd, maar die stelde al snel vast dat de formatie geen schip was, maar gewoon een rotsformatie die er toevallig op leek.
17 jaar later toog de diepgelovige Ronald Wyatt naar het gebied om de formatie met eigen ogen te bekijken.
Hij wist zeker dat hier de Ark lag, ondanks het oordeel van de experts.
De jaren daarna verzamelde Wyatt vele stenen bij de berg. Hij beweerde dat dit het hout en de spijkers van de Ark waren, die met de jaren versteend waren, net als planten en dieren uit de oertijd.
Behalve de Ark van Noach zou Wyatt ook Sodom en Gomorra en de Ark des Verbonds hebben gevonden.
Het verhaal kreeg veel aandacht, en de Turken riepen het gebied op voorspraak van Wyatt uit tot ‘nationale schat’.
Paleontologen en fossielexperts zijn echter zeer sceptisch. Metaal kan helemaal niet verstenen, en het hout van het schip kan volgens de geleerden niet binnen zo’n korte tijd fossiliseren.
De formatie is volgens kenners nog steeds gewoon steen.