De dood in de kinderkamer
De arme Parijse Jeanne Weber maakte op iedereen een betrouwbare indruk. Familie en vrienden lieten haar graag op de kinderen passen. Maar op een dag in 1906 deed een moeder een gruwelijke ontdekking.
De agenten die de herberg ’s nachts doorzochten, wachtte een bloedig tafereel.
Op 2 maart 1905 overkomt de Parijse huisvrouw madame Pierre het ergst denkbare. Als ze thuiskomt van een boodschap, treft ze haar 18 maanden oude dochter Georgette met een blauw gezicht en schuim om haar mond op bed aan.
Alleen dankzij een snelle actie van het kindermeisje, Jeanne Weber, die het kindje al hartmassage aan het geven is, wordt het meisje gered.
Maar de opluchting is van korte duur. De moeder verlaat het huis weer, en als ze terugkomt, is Georgette dood. De baby had hevige krampen, vertelt het kindermeisje.
Omdat kinderen in die tijd hun eerste jaren vaak niet overleefden, was het sterfgeval tragisch, maar niet bijzonder. Niemand kon bevroeden dat het voorval slechts het eerste van een reeks was, die heel Frankrijk in rep en roer zou brengen.
‘Ik ben onschuldig. Het zijn allemaal leugens.’ Jeanne Weber, 1906
Rampspoed achtervolgt kindermeisje
Jeanne Weber wist hoe het voelde om een kind te verliezen: twee van haar zonen waren al gestorven. Ze had een zwaar leven met een man die aan de drank was in de Parijse sloppenwijk Goutte d’Or, maar hield zich staande.
Ze zorgde goed voor haar zevenjarige zoon Marcel, en de vriendelijke vrouw was nooit te beroerd om op de kinderen van familie en vrienden te passen.
Maar na de dood van Georgette leek het alsof er een vloek op Weber rustte. Binnen een maand stierven twee van haar nichtjes, Suzanne van twee en Germaine van zeven, terwijl zij oppaste.
Er werd gefluisterd dat het geen ongelukken waren. Maar de geruchten verstomden toen Webers eigen zoon ook overleed, naar verluidt aan de besmettelijke ziekte dyfterie.
Laatste moord was bloedig
Jeanne Weber raakt in een trance
Volgens getuigen raakte Jeanne Weber in een trance als ze moordde. Ze keek wild uit haar ogen en was niet aanspreekbaar.
Moordenaar lokte slachtoffer
De tienjarige Marcel sliep vaak in Webers bed. De moeder van de jongen had daar geen moeite mee, en Weber zei het te doen om zich te beschermen tegen haar agressieve partner.
Slachtoffer werd verminkt
De politie vond drie bebloede zakdoeken op de plaats delict. Het bloed kwam uit Marcels mond. Weber had zijn tong doorgebeten en zijn tanden uit zijn mond geslagen.
Op 5 april nam de zaak echter een verrassende wending toen de moeder van een jongetje van 10 maanden Weber betrapte met haar handen om zijn keel. De moeder, Webers schoonzus, gaf haar aan bij de politie, en op 29 januari 1906 moest Jeanne Weber voor de rechter verschijnen wegens moord en poging tot moord.
De zaak trok veel bekijks, en om een graantje van alle aandacht mee te pikken, bood de beroemde advocaat Henri-Robert aan om Weber bij te staan. Hij deed zijn werk goed, en de jury kreeg medelijden met de arme vrouw.
‘Ik ben onschuldig. Het zijn allemaal leugens,’ zei Weber tegen de krant La Patrie, die haar tot martelaar verhief. Op 6 februari 1906 werd ze vrijgelaten.
Verdachte duikt onder
Hierna hield Weber zich gedeisd, maar de mysterieuze sterfgevallen gingen door. In april 1907 stierf een jongen van negen in het plaatsje Villedieu.
Dat kwam door kramp, zei het kindermeisje, madame Moulinet. Korte tijd later stierf er een kind in het ziekenhuis van Faucombault. Een assistent, Marie Lemoine, werd discreet ontslagen.
‘Het jongetje lag dood op bed. Zijn hoofd was achterover gebogen, en zijn ogen puilden uit.’ Madame Guirlet, herberggast, 1908
Begin 1908 nam Jeanne Weber haar intrek in een herberg in Commercy. Ze was gescheiden en werkte als prostituee. Omdat ze bang was om alleen te slapen, liet ze de 10-jarige zoon van de herbergier in haar bed slapen.
Op een avond in mei hoorde een andere gast, madame Guirlet, geschreeuw uit Webers kamer. Toen ze naar binnen ging, zag ze iets vreselijks.
‘Het jongetje lag dood op bed. Zijn hoofd was achterover gebogen, en zijn ogen puilden uit,’ zei ze tegen de krant Daily Mail.
Het publiek volgde de moordzaak op de voet. Foto’s van Webers arrestatie in 1908 werden zelfs als ansichtkaart verkocht.
Het jongetje was Webers laatste slachtoffer, want nu kreeg het recht zijn loop. Ze werd door een rechter schuldig bevonden aan tien moorden, waaronder die op haar eigen zonen en onder de namen Moulinet en Lemoine, en werd opgesloten in een inrichting.
Tien jaar later, op 5 juli 1918, werd ze dood op haar kamer aangetroffen.
Volgens de pers had ze zichzelf met haar blote handen gewurgd.