Boris en Sarah Sidis werkten als psycholoog en arts in New York en rekenden erop dat ze een intelligent kind zouden krijgen. Maar het zoontje dat ze in 1898 kregen, overtrof alle verwachtingen.
William bleek een ongewoon snelle leerling te zijn, en nam alle kennis snel in zich op. Zijn ouders voorzagen hem van talloze boeken, die de kleine William gretig verslond.
De jongen had een fotografisch geheugen, toen hij 18 maanden was las hij al kranten, en op 4-jarige leeftijd verdiepte hij zich in het werk van William Shakespeare.
Volgens zijn ouders gebruikte William als kind al zijn tijd om kennis op te doen.
Waar de meeste leeftijdsgenootjes van William worstelden met spelling en hoofdrekenen, werd hij op zijn elfde toegelaten tot Harvard, waar hij wiskunde, natuurkunde en filosofie studeerde.
Daarnaast leerde William zo’n 25 talen, en ontwikkelde hij een eigen taal die een universele schakel moest vormen tussen mensen van verschillende culturen.
De wereld lag aan Williams voeten toen hij als 16-jarige Harvard verliet met een berg diploma’s. Zijn eerste baan was wiskundedocent op het wetenschappelijke Rice Institute in Texas, maar omdat hij jonger was dan de meeste studenten, ontstond er veel frictie.
William werd er doodmoe van dat hij opviel en droomde van een rustig leven:
‘De enige manier om volmaakt te leven is in afzondering,’ zei hij tijdens een interview in 1914.
Al als klein jongetje gaf William James Sidis de hoogleraren op Harvard les in geavanceerde wiskunde.
Stierf eenzaam en arm
In de decennia daarna had William bescheiden baantjes, onder meer als boekhouder, en hij zonderde zich steeds verder af. Toen hij 46 was, kreeg hij een hersenbloeding en stierf hij in armoede.
Het IQ van William James Sidis is onbekend, maar experts schatten dat hij de 250-300 aantikte – en daarmee is hij een waardige kandidaat voor de slimste persoon ooit. Ter vergelijking: een gemiddeld IQ is 100, en Albert Einstein had een IQ van 160.