De eerste Britse kroonprins kreeg in 1301 de titel ‘prins van Wales’. Daarmee werd de traditie geboren dat de toekomstige koning van Engeland – en later Groot-Brittannië – prins van Wales wordt genoemd.
De traditie ontstond toen koning Eduard I van Engeland Wales veroverde en in 1283 de laatste Welsh prins, Dafydd ap Gruffydd, executeerde.
Daarna veranderde hij de grondwet van Wales, waardoor het koninkrijk een vorstendom werd onder de Engelse vorst. De vrijgekomen prinsenpositie gaf hij aan zijn zoon Eduard II.
Zo’n 100 jaar later, in 1400, probeerden de Welshmen de titel terug te krijgen door de adellijke Owain Glyndŵr tot prins te kronen.
Owain begon een opstand tegen de Engelsen en herwon grote delen van Wales. In 1409 werd hij echter gedwongen om de Welshe bergen in te vluchten, en van daaruit viel hij de Engelsen aan tot hij in 1416 overleed.