De eerste Britse kroonprins kreeg in 1301 de titel ‘prins van Wales’. Daarmee werd de traditie geboren dat de toekomstige koning van Engeland – en later Groot-Brittannië – prins van Wales wordt genoemd.
De traditie ontstond toen koning Eduard I van Engeland Wales veroverde en in 1283 de laatste Welsh prins, Dafydd ap Gruffydd, executeerde.
Daarna veranderde hij de grondwet van Wales, waardoor het koninkrijk een vorstendom werd onder de Engelse vorst. De vrijgekomen prinsenpositie gaf hij aan zijn zoon Eduard II.
Zo’n 100 jaar later, in 1400, probeerden de Welshmen de titel terug te krijgen door de adellijke Owain Glyndŵr tot prins te kronen.
Owain begon een opstand tegen de Engelsen en herwon grote delen van Wales. In 1409 werd hij echter gedwongen om de Welshe bergen in te vluchten, en van daaruit viel hij de Engelsen aan tot hij in 1416 overleed.
Charles III moest 64 jaar prins van Wales zijn voordat hij eindelijk gekroond werd tot koning van Groot-Brittannië.
Welshmen willen de titel ‘prins van Wales’ afschaffen
Als een prins van Wales tot koning gekroond wordt, moet hij formeel zijn oudste zoon benoemen tot de nieuwe prins van Wales. Dat gebeurde voor het laatst op 9 september 2022, toen Charles III zijn zoon William tot prins van Wales benoemde.
Hoewel de titel al ruim 700 jaar bij het Engelse en later Britse koningshuis hoort, hebben veel Welshmen er moeite mee dat een van hun koninklijke titels nu weer naar een Engelsman is gegaan.
Daarom hebben bijna 40.000 Welshmen na de benoeming van William aangegeven dat ze van de titel af willen. Daarnaast gaat de raad van het graafschap Gwynedd het koningshuis oproepen de titel op te heffen.