Bizarre trend: Britse vrouwen hinkten koningin achterna

Modegrillen zijn van alle tijden. In het verleden imiteerde iedereen koningen en koninginnen. In de 19e eeuw ontketende het manke loopje van een Scandinavische prinses een rage: Britten kochten speciale schoenen met ingebouwd hinkeffect.

Alexandra, Britse koningin

Alexandra werd Brits koningin in 1901, toen haar man de troon erfde.

© National Library of Norway/Wikimedia Commons & Shutterstock

De Britse royals zijn altijd trendsetters geweest.

Toen koningin Victoria in 1840 in het wit trouwde, trokken alle andere bruiden ook een witte trouwjurk aan. Toen Victoria’s man in 1861 overleed, bleef ze lang in de rouw en werd het van weduwen verwacht om vier jaar lang zwart te dragen.

Maar zelfs koninklijke handicaps konden trends ontketenen, en in de jaren 1860 kreeg een Scandinavische prinses Britse bovenklassevrouwen massaal aan het trekkebenen.

Alexandra van Denemarken trouwde in 1863 met Eduard, de oudste zoon van Victoria. Velen hoopten dat de 18-jarige prinses wat leven in de brouwerij zou brengen aan het stijve hof.

De Deense werd populair om haar ongedwongen houding en was al snel een voorbeeld voor Britse bovenklassevrouwen, zoals veel later prinses Diana.

Alexandra droeg vaak nauwsluitende halskettingen om een litteken te verbergen van een operatie die ze als kind onderging. Tientallen jaren droegen Britse vrouwen hetzelfde soort ketting.

Toen Alexandra in 1867 reumatische koorts kreeg na de geboorte van haar derde kind, tastte de ziekte een van haar benen aan, waardoor ze een beetje mank ging lopen. En de waanzin bereikte nieuwe hoogten.

Hinkschoenen geven juist loopje

Als eersten gingen Alexandra’s hofdames hinken alsof ze op een punaise waren gestapt.

Vanaf het hof verspreidde de trend zich over het hele koninkrijk en al snel konden chique dames zelfs schoenen kopen met hakken van ongelijke lengte om het perfecte loopje te krijgen (de Alexandra limp, zoals het verschijnsel werd genoemd).

Verschillende kranten staken de draak met de nieuwste modegril van de bovenklasse, maar het mocht niet baten. Zo schreef de North British Mail in 1869:

‘Het is even pijnlijk om naar te kijken als het idioot en krankzinnig is!’