De koningen van het oude Babylon waren gevreesd.
In de 7e eeuw v.Chr. versloegen ze Assyrië, en niet veel later onderwierp Nebukadnezar II de joden in Palestina.
Maar de vorst moest jaarlijks meedoen aan een eeuwenoud, vernederend ritueel.
Tijdens het feest Akitu in de lente eerden de Babyloniërs de god Marduk, en de koning moest zich een waardig dienaar tonen.
Daarom moest hij zijn kroon in Marduks tempel leggen, waarna de hogepriester hem een draai om zijn oren gaf.
De klap moest zo hard zijn dat de tranen vloeiden. Dat bewees de nederigheid van de koning.