Toen het socialisme halverwege de 19e eeuw opgeld deed, gingen de aanhangers op zoek naar een aanduiding voor gelijkgestemden.
Bij de keuze voor ‘kameraad’ lieten ze zich inspireren door de Franse Revolutie, toen revolutionairen elkaar citoyen (burger) noemden om zich af te zetten tegen de fraaie titels van de adel.
De eerste Russische socialisten kozen voor tovarisjtsj.
Dit woord, dat reisgenoot of kameraad betekent, gebruikten ze om elkaar onderling aan te duiden en sloeg aan.
‘Kameraad’ wordt nog gebezigd
Na de Russische Revolutie van 1917 werd het de aanspreekvorm voor alle inwoners.
Na de val van het communisme bleef de aanduiding hangen in de gewapende strijdkrachten van Rusland, waar officieren worden aangesproken als ‘kameraad sergeant’.
Ook de Chinese communisten voerden één aanspreekvorm in en kozen voor tóng zhì, dat ‘burger met dezelfde houding’ betekent.