Eeuwenlang lag een klein kleitablet uit het oude Babylon vergeten in het British Museum in Londen. Maar toen besloot curator Irving Finkel, expert op het gebied van Mesopotamië en het schrift ervan, het tablet eens goed te bekijken.
Op de voorkant staat een afbeelding van een persoon, en Finkel wist het meteen:
‘Het is duidelijk een mannelijk spook. In het oude Mesopotamië geloofde iedereen in geesten. Die hoorden er gewoon bij,’ legt hij uit. Daarmee bevat het 3500 jaar oude kleitablet de oudste weergave van een spook.
Uit Finkels analyse van de inscriptie op het tablet blijkt dat de geest een ongelukkige man is die zijn geliefde mist. De Babyloniërs kregen de kriebels van het spook, maar gelukkig vermeldt het tablet ook wat ze moeten doen om ervan af te komen.
Jaren lag het tablet te verstoffen in het archief. Pas toen Finkel er met zijn zaklamp op scheen, werd er een motief zichtbaar – rechts versterkt met witte lijnen.
Bedkameraad gezocht
Het eenzame spook had gewoon een bedkameraad nodig. Daarvoor werden er een mannelijke en een vrouwelijke pop gemaakt, waarvan de vrouwelijke mooi werd aangekleed en alle geneugten voor het hiernamaals meekreeg.
‘Bij zonsopgang werden de twee figuren met hun spullen gepositioneerd, waarna Shamash (god van de zon en rechter van de onderwereld, red.) werd aangeroepen,’ legt Finkel uit.
De inscriptie besluit met de dreigende woorden: ‘Kijk niet achterom!’