Tussen 680 en 880 verlieten de inwoners van Conington in Oost-Engeland hun stad. Maar eerst voerden ze een wreed ritueel uit, dat archeologen niet goed begrijpen.
Het poortgebouw in de stadsmuur werd gesloopt en op die plek werd een 15-jarig meisje met haar gezicht naar beneden begraven. Dat werd doorgaans alleen gedaan als mensen bang waren dat de dode zou herrijzen.
‘Behalve dat ze met haar gezicht naar beneden op een grens (de stadspoort, red.) werd begraven, duidt de positie van haar enkels erop dat deze mogelijk aan elkaar vastgebonden waren,’ zegt Don Walker, een bottenspecialist van het Museum of London.
‘Dit betekent dat de lokale bevolking extra maatregelen nam om te voorkomen dat ze zou “opstaan”.’
Meisje was waarschijnlijk verstoten
Waarom het meisje op deze macabere manier werd begraven, zullen we wellicht nooit te weten komen.
‘We zullen waarschijnlijk nooit precies weten hoe deze jonge vrouw werd gezien door de samenleving waarin ze opgroeide. Maar de manier waarop ze werd begraven, vertelt ons dat ze vrijwel zeker als anders werd beschouwd,’ aldus Walker.
Aan haar botten is wel te zien dat het meisje een moeilijk leven heeft gehad. Ze leed aan ondervoeding en had letsel aan haar ruggengraat als gevolg van zware lichamelijke arbeid.
Er zijn echter nog veel vragen. De begrafenis was waarschijnlijk een van de laatste dingen die de bewoners deden voordat ze Conington verlieten. Was er een verband?
De stad was een van de bestuurlijke centra van het koninkrijk Mercia. Hij werd waarschijnlijk verlaten omdat het koninkrijk veel macht verloor nadat de Vikingen Engeland binnenvielen.