In het begin van de 19e eeuw woedt er een seksuele revolutie in Groot-Brittannië. Het verstikkende puritanisme van vroeger heeft plaatsgemaakt voor meer vrijheden. Buitenechtelijke seks is niet langer strafbaar en iedereen kan zijn lusten botvieren – ook de leider van het land, de prins van Wales, die bekendstaat om zijn hedonistische levensstijl en talloze minnaressen.
De serie Bridgerton beschrijft deze periode en concentreert zich op het liefdesleven van de elite. In tegenstelling tot de beroemde romans van Jane Austen uit dezelfde periode is Bridgerton echter niet bang om een kijkje onder de lakens te geven.
In dat opzicht is de serie realistischer dan de romans van Austen. Maar de tv-serie, waarvan het tweede seizoen net op Netflix is verschenen, is eerder een kleurrijke fantasie dan een geloofwaardig tijdsbeeld.
Bekijk de trailer van Bridgerton
Kostuums en muziek gebaseerd op het heden
In Bridgerton volgen we de jonge, adellijke Daphne Bridgerton die, net als veel huwbare meisjes uit de bovenklasse, op zoek is naar een echtgenoot die haar familie financieel kan onderhouden.
Tijdens het jaarlijkse balseizoen wordt ze de lieveling van de koningin en ontmoet ze de mysterieuze, donkere hertog van Hastings, Simon Basset. Al snel haalt het beroemde stel de koppen in de roddelpers.
De serie is een schaamteloze soap, maar ook een bombastisch kostuumdrama, in de traditie van Jane Austen – met wat extra erotiek en een cast van witte en gekleurde acteurs.
Roddels verkochten goed
Serie: roddelkranten belasteren de rijken
Onder het pseudoniem Lady Whistledown vertelt een adellijke vrouw in het roddelblad Society Papers over de seksuele escapades van de bovenklasse – met naam en toenaam.
Werkelijkheid: kranten stonden vol met roddels
In 1769 publiceerde het tijdschrift Town and Country de roddelrubriek Tête-à-Tête over de Londense elite. Het werd een groot succes, maar de betrokkenen werden nooit bij naam genoemd.
Het is verfrissend om ook mensen met een donkere huidskleur te zien in een – toch vaak traditioneel blank – kostuumdrama. En heel merkwaardig is dat niet: in het begin van de 19e eeuw woonden er naar schatting 20.000 zwarte mensen in Engeland, maar dat waren vooral slaven of voormalige slaven.
Als we in de serie zien dat zwarte mannen en vrouwen samen met de witte elite op de dansvloer staan, is dat echter een revisionistische interpretatie die niets met de werkelijkheid te maken heeft.
Er zijn wel voorbeelden van zwarte mensen die maatschappelijk hogerop kwamen, zoals de voormalige slaaf en professioneel bokser Bill Richmond, die bevriend was met Lord Byron en in luxe leefde. Richmond, op wie de bokser Will Mondrich in de serie is gebaseerd, was echter een uitzondering. De meeste zwarten bevonden zich in de laagste sociale klasse.
Bruid had geen idee tijdens de huwelijksnacht
Serie: Aanstaande bruid weet niets over seks
Daphne Bridgerton weet niets over seks en de gevolgen ervan. Als haar partner vroegtijdig stopt om haar niet zwanger te maken, heeft ze geen idee wat er gebeurt.
Werkelijkheid: Elite hield de waarheid over seks verborgen
Tot ver in de 19e eeuw bestond er geen seksuele voorlichting en de elite kreeg niets te weten over seks. Voor veel vrouwen was hun huwelijksnacht een grove aanranding.
In Bridgerton wordt de aanwezigheid van zwarte hertogen verklaard door het feit dat de vrouw van de krankzinnige koning George III, koningin Charlotte, zwart is. Om de maatschappelijke bovenklasse diverser te maken, benoemt ze zwarte mensen tot graaf of hertog. Het is onwaarschijnlijk – maar niet helemaal onmogelijk – dat koningin Charlotte zwarte voorouders had. Maar zwarte slaven werden niet in de adelstand verheven.
Dat geeft de maker van de serie, Chris Van Dusen, zelf toe.
‘Het is een nieuwe versie van de wereld. Met deze serie wilden we de geschiedenis en fantasie op een spannende manier combineren,’ zei hij na de première van het eerste seizoen.
Deze mix van feiten en fictie komt ook tot uiting in het visuele aspect van de serie. De 238 medewerkers van de kostuumafdeling hebben, naar eigen zeggen, de jurken en kleding een ‘jonge en sexy’ look gegeven, zodat 1813 een beetje op nu lijkt. En de stellen gaan de dansvloer op met klassieke versies van moderne popmuziek. Hier zien we duidelijk dat artistieke vrijheid belangrijker is dan historische feiten.
Koningin krijgt andere huidskleur
Serie: Koningin is zwart
Bridgerton heeft de eerste zwarte Engelse koningin uit de tv-geschiedenis. De vrouw van George III wordt gespeeld door Golda Rosheuvel, met afrokapsel en witte dreadlocks.
Werkelijkheid: Huidskleur koningin is onduidelijk
De arts van de koningin beschreef haar als ‘een echt mulat-gezicht’ en de Schotse schrijver Sir Walter Scott noemde haar ‘slecht gekleurd’. Volgens de meeste historici was Charlotte echter niet zwart.
Glamour ligt ver van de realiteit
Bridgerton brengt het Britse kostuumdrama naar een nieuw tijdperk, met een moderne cast van witte en zwarte acteurs en genoeg bedgymnastiek om Jane Austen te laten blozen. Als een glamoureus sprookje over de intriges en escapades van de elite werkt de serie perfect.
Als historisch document van een belangrijke periode in de Britse geschiedenis is Bridgerton echter net zo ongezond als de vette slagroomtaarten waar de personages zich mee volproppen.
OORDEEL VAN HISTORIA: 2/6
