In 1096 stuurde paus Urbanus II een leger naar Jeruzalem om de heilige plaatsen van het christendom op de moslims te heroveren. Twee jaar later trok het kruisleger langs Edessa in het zuidoosten van Turkije. De Grieks-orthodoxe leider van de stad werd afgezet en kruisvaarder Boudewijn van Bouillon nam zijn plaats in.
Edessa was de eerste staat van de kruisvaarders. Er zouden er meer volgen. In hun bloeitijd besloegen de kruisvaardersstaten een brede kuststrook in het huidige Turkije, Syrië, Israël en de Palestijnse gebieden. De kruisvaarders noemden het gebied Outremer naar het Franse outre-mer: overzees.
Het geluk was echter van korte duur, want al snel ontstonden er problemen die de nieuwe kruisvaardersstaten uiteindelijk de das om zouden doen.