In vol gevechtstenue kondigde Jevgeni Prigozjin, de leider van de Russische huurlingengroep Wagner, een paar dagen geleden aan dat zijn troepen de enorme zoutmijn bij de stad Soledar hadden veroverd.
Het is nog onzeker of de Russen de mijn daadwerkelijk in handen hebben, maar het zou een grote morele overwinning zijn, want de enorme zoutmijnen in Oekraïne zijn al meer dan 100 jaar van groot belang voor beide landen.
Zoutmijnen breidden fors uit
In de regio Donetsk wordt al sinds de 16e eeuw zout gewonnen, maar pas eind 19e eeuw ontdekten Russische en Oekraïense geologen hoe gigantisch de zoutvoorraad in de bodem is.
De mijnwerkers mochten graag 300 meter onder de grond een potje voetbal spelen als ze vrij hadden.
Oekraïne hoorde bij het Russische Rijk, en de Russen zagen grote mogelijkheden, want anders hadden ze duur zout moeten importeren. Binnen enkele tientallen jaren ontstond in de regio een enorme industrie: de grootschaligste zoutwinning van Europa.
De mijnen bestaan tegenwoordig uit meer dan 200 kilometer aan tunnels, die 200 tot 300 meter onder de grond lopen. Het zijn in feite een soort onderaardse stadjes, inclusief kerken en hallen die zo groot zijn dat je er kunt voetballen.
In de Sovjettijd kwam meer dan 40 procent van het zoutverbruik van het hele land uit de mijnen van Donetsk, maar de Russen realiseerden zich dat de kilometerslange gangen ook voor iets anders gebruikt konden worden: wapenopslag.
Vanaf 1952 werden duizenden wapens, vooral Russische geweren en Kalasjnikov-machinepistolen, opgeslagen in de mijnen, die in de loop der jaren steeds voller werden.
In de regio Donetsk zit zo veel zout in de bodem dat er naar schatting slechts 3 procent is gewonnen, al is er al meer dan 100 jaar een grootschalige mijnbouw.
Toen de Sovjet-Unie in 1991 viel, gingen de wapens niet terug naar Rusland, en toen een Oekraïense expert in 2002 de voorraad onderzocht, schatte hij dat er zo’n 3,5 miljoen handvuurwapens lagen.
De Oekraïners profiteerden van deze enorme wapenopslag tijdens de Russische invasie en konden er duizenden burgers mee bewapenen. Veel van de wapens worden waarschijnlijk nog steeds ingezet tegen de soldaten uit het land dat ze achterliet.