‘De gebeurtenissen in dit verhaal zijn fictief, maar... Deze. Mensen. Hebben bestaan.’
Met deze woorden begint de bijzonder vermakelijke Netflix-western The Harder They Fall – geïnspireerd op de meest legendarische Afro-Amerikaanse cowboys en outlaws uit het Amerika van de 19e eeuw. ‘Geïnspireerd’ is het kernwoord hier, want je moet goed zoeken om iets terug te vinden dat ook beschreven wordt in de Amerikaanse geschiedenisboeken.
The Harder They Fall is eerder een vermakelijke tekenfilm dan een geloofwaardig tijdsbeeld van het Wilde Westen. De hoofdrolspeler mist nooit en laat Lucky Luke verbleken tot een halfblinde amateur, en de bloederige lijken stapelen zich op. Maar dit spel met de historische werkelijkheid is nou net het idee achter The Harder They Fall.
Volgens regisseur Jeymes Samuel is de film een eerbetoon aan de echte Afro-Amerikanen in het Wilde Westen, die door historici en Hollywood grotendeels zijn ‘witgewassen’.
‘Afro-Amerikanen zijn genegeerd in de geschiedenis over het Wilde Westen, en in het beeld dat Hollywood over deze periode schetst,’ vertelt de regisseur na de première aan de New York Times.
Bekijk de trailer van The Harder They Fall
Eén op de vier cowboys was zwart
The Harder They Fall begint als een echte western. Midden in een uitgestrekt en verlaten gebied staat een houten huis. Er komt rook uit de schoorsteen en binnen zit een Afro-Amerikaans gezin te bidden.
Plotseling wordt er aangeklopt en een lange, zwarte man, zijn gezicht bedekt door de schaduw van zijn cowboyhoed, komt binnen met in elke hand een gouden pistool. Hij vermoordt de vader en moeder, en kerft dan een kruis in het voorhoofd van hun schreeuwende zoon.
De dader is bendeleider Rufus Buck, de man die met ijzeren hand regeert in het stadje Redwood, samen met zijn bende zwarte criminelen. De zoon groeit op zonder ouders en belandt later zelf op het slechte pad.
Hij heet Nat Love en zijn missie is duidelijk: hij wil de man vinden die zijn ouders heeft vermoord, en dat leidt natuurlijk tot een bloedige confrontatie tussen Nat Love en Rufus Buck.
Het verhaal is niet bijzonder origineel, maar het is alleen al leuk om Afro-Amerikanen pakkende oneliners te zien geven of hun pistool te zien trekken voor de camera. Want ook al is het plot van de film pure fantasie, in het echte Wilde Westen waren er veel zwarte cowboys en criminelen.
Historici schatten dat één op de vier cowboys aan het eind van de 19e eeuw zwart was. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865) moesten zwarte slaven voor het vee zorgen, terwijl hun eigenaar naar het slagveld ging. Na hun bevrijding in 1865 verdienden veel Afro-Amerikanen hun geld als veehoeder.
Net als Nat Love. In tegenstelling tot in de film was Nat Love geen crimineel, maar een voormalige slaaf die cowboy werd en bekend stond onder de naam ‘Deadwood Dick’ vanwege zijn rodeokunsten.
De vijand van Nat Love, Rufus Buck, wordt in de film neergezet als een man van ongeveer 50 jaar. In werkelijkheid was de zwarte draaideurcrimineel 18 jaar oud toen hij met zijn bende terreur zaaide in Arkansas en Oklahoma. De bende roofde, verkrachtte en vermoordde zeven mensen. Na twee weken werden alle vijf de bendeleden gearresteerd en opgehangen.
In de film is ‘Cherokee Bill’, die wordt gezien als de snelste schutter van het westen, lid van Bucks bende. In het echt hebben ze elkaar nooit ontmoet, maar Bill was wel ongelofelijk snel met zijn pistool. Tot zijn arrestatie in 1896 schoot ‘Cherokee Bill’ acht mannen dood, onder wie zijn eigen zwager.
Geen historisch tijdsdocument
The Harder They Fall is even gewelddadig als een splatterfilm, kleurrijk als een dure tv-reclame en springt heel losjes om met historische feiten.
Toch is de film de moeite waard, omdat hij zich richt op de meest legendarische en helaas vergeten Afro-Amerikaanse figuren uit het Wilde Westen. Maar als je op zoek bent naar een historisch correcte beschrijving van het leven van de hoofdpersonen, dan ben je in het verkeerde stadje beland.
