De goudgele, krokant gebakken kipnugget, een fastfoodfavoriet, is ontstaan in een laboratorium van Cornell University in New York.
Daar werkte Robert C. Baker, hoogleraar voeding en voedingswaren, in de jaren 1950 aan de oplossing van een van de knelpunten van de Amerikaanse vleesfabrikanten.
Het lukte de producenten namelijk maar niet om te zorgen dat de vermalen kipmassa tijdens het invriezen en bakken aan elkaar bleef plakken, nadat de botten en het vel waren verwijderd.
Baker voerde talloze experimenten uit, en uiteindelijk had hij de juiste methode te pakken.
De wetenschapper voegde onder meer azijn en melkpoeder toe aan het kipgehakt, dompelde het vlees in een beslag van ei en meel en bakte het in de pan.
Dat leverde krokant gebakken stukjes kip op, en Baker muntte enthousiast de term chicken crispies.
Hij vroeg echter geen patent aan op zijn nieuwe methode. Integendeel, de academicus besloot zijn inzicht te delen met de wereld en stuurde het recept naar honderden bedrijven die werkten met gevogelte.
Chicken nuggets har fået tænder til at løbe i vand siden 1950'erne.
De uitvinder verdiende er niets aan
Een van de bedrijven die maar al te graag gebruikmaakten van Bakers methode, was McDonald’s.
In 1979 verschenen kipnuggets daar op de menukaart, en dat droeg behoorlijk bij aan de populariteit van de snack.
Het bedrijf verdiende goudgeld aan de kipnuggets, en nog steeds worden er elke dag een geschatte 37 miljoen kipnuggets verkocht.
Baker verdiende geen cent aan zijn uitvinding, maar dat maakte hem niets uit. Hij deed zelfs nog zo’n 40 andere uitvindingen voor de pluimvee-industrie.
Zo was Baker ook het brein achter onder andere kalkoenspek, kalkoenham, kippenworst en een machine om kippen uit te benen.