De beroemde en kleurrijke gummibeertjes werden in 1922 bedacht in een keukentje in Bonn, Duitsland.
De bedenker van de gummibeer was de arme snoepfabrikant Hans Riegel. Slechts twee jaar eerder was hij zijn bedrijf Haribo gestart – een acroniem van zijn eigen naam en zijn woonplaats (HAns RIegel, BOnn).
Het bedrijf had de wind niet bepaald in de zeilen. Riegel vulde zijn dagen met het koken van hard snoep – thuis in zijn appartementje, met alleen een oven, een pan, een deegroller en een snijplank. Riegels vrouw bezorgde het snoepgoed met de fiets bij klanten.
VIDEO: Bekijk de geschiedenis van het gummibeertje
Beertjes waren Riegels redding
In 1922 had Riegel echter genoeg van het harde snoep en het leven als arme snoepmaker. Hij wilde iets nieuws maken dat hem erbovenop kon helpen.
Op goed geluk mengde Riegel een mengsel met gelatine in zijn koperen pan, en hij goot het in vormpjes. De massa veranderde in kleine, zachte beertjes met een zoete vruchtensmaak.
De Duitse snoepfabrikant noemde zijn creatie ‘dansbeertjes’, naar de dansende beren die destijd optraden in de Europese steden.
Elke dag worden er wereldwijd ongeveer 160 miljoen gummibeertjes gegeten.
Kinderen genoten van de beertjes
Riegels beertjes waren op slag een groot succes bij de kinderen in de stad, en al snel kreeg Riegels vrouw 400 collega’s.
Die groei werd echter geremd door de Tweede Wereldoorlog, toen het bedrijf tijdelijk moest stoppen. Na de oorlog wisten Riegels twee zoons, die het bedrijf overnamen, Haribo om te toveren tot een snoepimperium met een groot aantal nieuwe producten en 1000 werknemers.
Nu worden de gummibeertjes in meer dan 100 landen gegeten.