Het begrip ‘politiek correct’ wordt tegenwoordig vaak gebruikt door rechtse politici. Ze gebruiken de uitdrukking om de identiteitspolitiek van hun linkse tegenstanders te bekritiseren – onder meer door taaluitingen die kwetsend kunnen zijn voor minderheidsgroepen te veranderen.
De beledigende uitdrukking werd echter oorspronkelijk door socialisten gebruikt als een erkenning voor personen die zich voorbeeldig en prijzenswaardig gedroegen.
Waarschijnlijk ontstond het begrip ‘politieke correctheid’ bij ambtenaren in de Russische communistische partij na de Russische Revolutie in 1917. Daar werd het begrip gebruikt als eerbetoon aan loyale partijgenoten die nooit afweken van de politieke partijlijn – en die daarom op een mooie toekomst in de communistische partij konden rekenen.
Jozef Stalin en de Russische communisten waren de eersten die elkaar ‘politiek correct’ noemden.
Rechtse politici namen het begrip over
Toen het begrip ook in het Westen terechtkwam, werd het eerst vooral ironisch gebruikt door linkse mensen. Jonge socialisten noemden oude socialisten bijvoorbeeld gekscherend ‘politiek correct’.
Pas in de jaren 1990 werd het begrip overgenomen door rechtse mensen en kreeg het een negatieve connotatie. Een belangrijke mijlpaal in de verandering van betekenis van ‘politiek correct’ was het boek Illiberal Education uit 1991. In dat boek hekelt de conservatieve auteur Dinesh D'Souza de linkse focus op identiteitspolitiek.