Geen film zonder popcorn! Veel bioscoopbezoekers zijn net zo gek op popcorn als op de film zelf. Maar popcorn heeft niet altijd deel uitgemaakt van de filmbeleving. Popcorn was in de eerste bioscopen zelfs verboden.
De eerste echte bioscopen, die hun deuren in het begin van de 20e eeuw openden, wilden lijken op traditionele theaters, en dus hadden ze zware gordijnen, dikke vloerbedekking en zachte stoelen.
De meeste klanten waren welgestelde en belezen mensen, die de tussentitels in de stomme films van die tijd goed konden volgen. In deze deftige bioscopen was popcorn uit den boze, want de vette, krakende snack maakte de vloerbedekking vies en stoorde de gasten.
VIDEO: Bekijk een bioscoopreclame voor popcorn (1957)
Geluidsfilm maakte de weg vrij voor popcorn
Popcorn kreeg in de jaren 1920 door de eerste geluidsfilms zijn grote doorbraak. Bezoekers hoefden niet langer stukken tekst te lezen, en dus werden de films interessant voor een breder publiek.
Dat betekende dat de bioscopen langzaam minder chique werden – en dat gold ook voor de snacks. Langzamerhand begonnen bioscopen toch popcorn toe te laten, want het gekraak was bij geluidsfilms een stuk minder storend.
Veel bioscopen werkten samen met straatverkopers, die hun kleine popcornbakjes bij de ingang mochten verkopen in ruil voor een kleine vergoeding aan de bioscoop.
Popcorn is goedkoop om te maken en bioscopen verdienen er al bijna 100 jaar goud geld mee.
De bioscopen gingen zelf aan de slag
Algauw realiseerden de bioscoophouders zich dat ze stinkend rijk konden worden van popcorn. In veel bioscooplobby’s werden daarom kleine popcornstands neergezet, en voor veel bioscopen was de popcornverkoop in de economische depressie van de jaren 1930 hun redding.
In 1945 was popcorn al onlosmakelijk verbonden met een bioscoopbezoek, en meer dan de helft van de popcorn in de VS werd in die periode genuttigd in de bioscoop.