De moderne spijkerbroek is in de jaren 1870 ontwikkeld door de kleermaker Jacob Davis in Nevada. Hij maakte broeken met klinknagels om de naden te versterken.
Het gerucht over deze slijtvaste broeken ging als een lopend vuurtje door het land, en al snel stonden mijnwerkers en houthakkers in de rij.
Schilderijen tonen geschiedenis van spijkerstof
Spijkerstof zelf gaat echter veel verder terug. In 2010 ontdekten kunsthistorici drie schilderijen uit 1655, die aantonen dat spijkerstof of denim al in de 17e eeuw werd gedragen.
Er zijn onder anderen een naaister en een zwerver afgebeeld die versleten spijkerstof dragen.
Twijfel over oorsprong van de naam
Waar de stof precies vandaan komt, is niet bekend. Volgens sommigen werd het voor het eerst gemaakt in de Franse stad Nîmes.
Het woord ‘denim’ zou zijn afgeleid van de Nîmes (Frans voor ‘uit Nîmes’).
Anderen denken dat de stof uit het Italiaanse Genua komt. De Franse naam, Gênes, zou zijn verbasterd tot jeans.
Er is ook een theorie dat de stof is afgeleid van het Indiase textiel dungaree, dat de Britten in de 17e eeuw importeerden.
Jeans was voor armen
De grove, slijtvaste spijkerstof werd in de 17e eeuw veel gedragen door de armen. Het was goedkoop om te produceren en was bestand tegen zwaar werk.
Klik op de tekening om te zien waar spijkerstof uit bestaat.
Geldschieter kreeg de eer
De kleermaker Jacob Davis kon geen patentaanvraag betalen toen hij de spijkerbroek had uitgevonden. Daarom bood hij in 1872 de textielverkoper Levi Strauss aan om het patent te delen in ruil voor een investering.
Strauss ging akkoord en begon een naaiatelier in San Francisco, waar hij spijkerbroeken van het merk Levi’s maakte.
