Uit de oude doos: Tips en trucs voor ouders
Duimzuigen leidt tot moreel verderf, natte schoenen zijn goed voor het immuunsysteem en hygiëne schaadt de intelligentie. De goeie ouwe tijd kende talloze adviezen voor jonge ouders – die niet allemaal even effectief waren.

In de 16e eeuw werden baby’s de eerste maand helemaal ingebakerd. De armen mochten daarna vrij.
Rustig en recht dankzij inbakeren
Duizenden jaren lang werden baby’s ingebakerd om ze warm en rustig te houden. Soms zo strak dat de ledematen van de kinderen erdoor misvormd raakten.
Een baby inzwachtelen en aan een spijker aan de muur hangen klinkt voor ons als kindermishandeling. Maar uit archeologische vondsten blijkt dat inbakeren al gebruikelijk was sinds 4000 v.Chr. Het bekendste voorbeeld is Jezus, die volgens het Evangelie van Lucas in doeken gewikkeld in een kribbe werd gelegd.
Voor nomaden uit het Midden-Oosten en Azië was het praktisch om baby’s in een bundeltje te vervoeren. In het Westen dacht men dat een kind zo rustig bleef en gelijkmatig zou groeien.
In de 16e eeuw zag de Zwitserse chirurg Felix Würtz dat kinderen soms zo strak werden ingebakerd dat hun benen na verloop van tijd misvormd raakten. Maar pas in de 18e eeuw kwam de inbakermethode echt onder vuur te liggen. Zo schreef de filosoof Jean-Jacques Rousseau in 1762: ‘In landen waar inbakeren gemeengoed is, wemelt het van de bochelaars en kreupelen, en hebben talloze mensen verschrompelde ledematen.’
Stijf inbakeren raakte ten slotte uit de mode, maar voorzichtig inbakeren gebeurt nog steeds en komt de laatste jaren in het Westen meer op.