11 absurde diëten die bloed, zweet en tranen hebben gekost
Slaapmiddel, amfetamine en zes meter lange lintwormen in het spijsverteringsstelsel. Het is niet gering wat de mens zichzelf zoal heeft toegediend om slank te blijven. De meeste kuren waren in het beste geval verspilde moeite, maar sommige waren ronduit levensgevaarlijk.
Sigaretten werden niet alleen gepromoot als middel tegen hoesten – de tabaksindustrie raadde vrouwen ook aan om voor de slanke lijn een sigaretje te roken in plaats van te snoepen.
Dichtersdieet: Blijf in vorm met azijn en wol
19e eeuw: De dichter lord Byron was zo bang om dik te worden dat hij leefde op water en biscuitjes of aardappels die in azijn hadden gelegen.
Daarnaast droeg hij verschillende lagen wol om het vet eruit te zweten.
Zijn kuur hield hem niet alleen slank, maar scherpte ook de geest, vond Byron. Als hij honger kreeg, rookte hij een sigaar.
Af en toe had Byron echter een enorme vreetbui, waarna hij overgaf of het laxerende magnesium innam.
Het werkte. Volgens een wijnhandelaar die Byrons gewicht bijhield in de tijd voor de personenweegschaal, ging hij tussen 1806 en 1811 van 88 naar 57 kilo.
Fans van Byron kopieerden zijn eetgewoonten, ondanks waarschuwingen van artsen.
Waarschijnlijk had Byron een eetstoornis.
Moerasdieet: Pas op waar je woont
1727: De arts Thomas Short gaf een boek uit waarin hij zwaarlijvigen aanraadde uit de buurt van moerassen te blijven.
Het was hem opgevallen dat dikke mensen vaak in moerasgebieden woonden.
Alcohol: Drink je laveloos en slank
11e eeuw: Willem de Veroveraar deed mogelijk als eerste in de geschiedenis een poging om snel gewicht te verliezen.
In 1086 was de gevreesde krijger en koning zo dik geworden dat hij niet eens meer kon paardrijden. De koning van Frankrijk lachte hem uit en zei dat hij wel zwanger leek.
Willems oplossing was in bed te gaan liggen en vloeistof tot zich te nemen – en wel alcohol.
Het is onduidelijk of zijn methode succes had, maar we weten wel dat paardrijden op den duur weer lukte, want in 1087 stierf hij door een val van het paard.
Het verhaal gaat echter ook dat Willems enorme lichaam niet in de kist paste. Dus al te slank was hij blijkbaar niet geworden.
Alcohol bevat veel calorieën, en met de kennis van nu lijkt het dieet van Willem de Veroveraar dan ook niet zo zinvol.
Als het al werkte, kwam dat doordat Willem zichzelf in een coma dronk en dan niet kon eten.
Door het gejen van de Franse koning ging Willem de Veroveraar lijnen.
Lintworm: Slik een worm in en houd het vet van je buik
20e eeuw: Te dik? Deel dan je eten met een lintworm. Dat was de logica achter diverse afslankmiddelen vanaf het jaar 1900.
Capsules met ‘gezuiverde lintwormen’ werden verkocht aan mensen die zo ontevreden waren met hun gewicht dat ze nadelen als misselijkheid, diarree, hoofdpijn en het feit dat een lintworm zes meter lang kan worden en jarenlang in de darmen kan leven, voor lief namen.
Het is onduidelijk of darmparasieten invloed heben op het gewicht, dus misschien was alles wel voor niets.
Diverse beroemdheden zouden de methode hebben gebruikt, al is dat nooit bevestigd.
Korsetten: Snoer je taille in
19e eeuw: In de Victoriaanse tijd was de ideale vrouw naast slank ook bleek en zwak en viel ze regelmatig flauw.
Om aan dat ideaalbeeld te voldoen aten vrouwen zo min mogelijk. Een strak korset dat weinig ruimte liet voor eten, hielp daarbij.
Het korset bemoeilijkte daarnaast ook de ademhaling, waardoor de aantrekkelijke bezwijmingen nog vaker optraden.
Het voedselgebrek had bovendien het prettige neveneffect dat de vrouwen minder vaak naar het toilet hoefden.
De Victoriaanse dames gingen er prat op dat ze slechts een of twee keer per week aandrang hadden.
Aangezien seksuele drift ook werd afgekeurd, mochten de vrouwen geen vlees en kruiden eten, omdat men in die tijd dacht dat deze een lustopwekkende werking hadden.
Het kwam niet zelden voor dat vrouwen symptomen van anorexia ontwikkelden, maar dit werd niet als ongezond gezien.
Anorectische vrouwen werden juist geprezen omdat ze sterk genoeg waren om de driften te overwinnen die zo diep in de vrouwelijke natuur wortelden.
In de jaren 1860 en 1870 beseften enkele artsen echter dat de sterke vermagering van bepaalde vrouwen wel ziekelijk was.
Dokter William Gull, een lijfarts van koningin Victoria, beschreef het fenomeen na een aantal broodmagere vrouwen te hebben behandeld.
Ten minste een van de patiënten was zo mager dat haar leven niet meer gered kon worden.
Goed kauwen: Kauw je eten 32 keer – en waag het niet om te slikken
1906: De Amerikaanse gezondheidsfanaat Horace Fletcher gaf in 1906 een afslankboek uit dat een bestseller werd.
De kern was dat je het eten 32 keer moest kauwen – voor elke tand één keer – en dan je hoofd achterover moest houden en het eten in de keel moest laten glijden zonder een slikbeweging te maken.
Wat achterbleef, spuugde je uit. Deze methode gold voor al het eten, ook voor soep en dranken.
Fletcher was verder voor een beperkte inname van eiwitten en vezels en raadde lichaamsbeweging aan.
Fletcher was zelf flink afgevallen en zorgde ervoor dat hij in vorm bleef. Desondanks overleed hij op 69-jarige leeftijd aan bronchitis.
Fletcher had veel aanhangers, waaronder de schrijver Henry James en de zakenman John D. Rockefeller.
Na zijn dood werd het Fletcherisme echter vervangen door het tellen van calorieën.
Fletchers kuur werkte omdat al het plezier in eten de mensen verging.
Sigaretten: Rook de kilo’s eraf
Jaren 1920: De tabaksindustrie zocht In de jaren 1920 nieuwe klanten en vond die in een groep waarvoor roken tot dan toe taboe was – vrouwen.
Voorheen was het voor vrouwen ongepast om te roken, zeker in het openbaar.
Een nieuwe generatie vrouwen brak echter met de conventies, knipte het haar kort, ontdeed zich van het korset en zocht naar andere manieren om een slank en mooi figuur te krijgen.
De tabaksindustrie sprong er meteen op in door zijn reclamecampagnes voortaan ook op vrouwen te richten.
Het sigarettenmerk Lucky Strike lanceerde in 1925 de slogan Reach for a Lucky instead of a
sweet (pak een Lucky in plaats van een snoepje).
Het merk adverteerde in diverse modebladen en maakte Amelia Earhart, de eerste vrouw die solo over de Atlantische Oceaan vloog, tot het gezicht van Lucky Strike.
Later volgden er andere campagnes met dezelfde boodschap, maar dan gericht op mannen.
Snoepfabrikanten waren niet blij met de campagne en begonnen een proces tegen de American Tobacco Company.
Die moest de campagne uiteindelijk staken, maar toen was de verkoop van Lucky Strike al verdrievoudigd. Vrouwen hadden het roken omarmd, het was nu een symbool van vrijheid om met een sigaret in een lang sigarettenpijpje te worden gezien.
Nicotine vermindert inderdaad de eetlust en verhoogt de verbranding.
Maar er overlijden ook meer mensen door roken dan door aids, drugs, drank, auto-ongelukken, zelfmoord en moord bij elkaar. Daarnaast leidt roken tot snellere huidveroudering.
Afslankzeep: Scrub de vetrollen weg met wonderzeep
Jaren 1920 en 1930: Vet, dat boen je er gewoon af! Als het werkt op het fornuis, waarom dan niet op de dijen?
In de jaren 1920 kwam er een nieuw superwapen tegen vetrolletjes op de markt: zeep met zeewierextract, dat in de huid door zou dringen om daar het vet af te breken.
De zeep, die onder de namen ‘La-Mar’ en ‘Fat-Off’ werd geïntroduceerd, moest in bad worden gebruikt en zou op de juiste plaatsen het vet verwijderen.
Afgezien van een enkele allergische reactie waren de bijwerkingen minimaal. Maar effectief was het ook niet.
Desondanks is er via het internet nog steeds afslankzeep met zeewier te koop.
Amfetamine in tabletvorm en vetscrubbende zeep als afvalmiddelen? Die werken alleen tussen de oren.
Amfetamine: Rem de eetlust met drugs
Jaren 1940: Amfetamine werd populair in de jaren 1930, toen de inhalator Benzedrine op de markt kwam die de luchtwegen verwijdde.
De inhalator bevatte amfetamine, en de gebruikers merkten al snel het stimulerende effect hiervan.
Die ontdekking leidde tot de productie van Benzedrine in tabletvorm, die onder andere werd gebruikt om de soldaten in de Tweede Wereldoorlog en de Vietnamoorlog alert te houden en om slaapstoornissen te behandelen.
Ook werd het middel toegepast als doping in de sport.
Het effect van Benzedrine voor de slanke lijn was echter zeer beperkt, en de bijwerkingen waren veel ernstiger dan de voordelen.
Het middel was verslavend en het gebruik ervan bracht hartklachten en slaapproblemen met zich mee, net als hallucinaties en paranoïde gedrag.
In Nederland staat amfetamine op lijst I van de Opiumwet en wordt het als een harddrug beschouwd.
Mannendieet: Geen bier maar rode wijn
1964: De playboy Robert Cameron publiceerde het boek Drinking Man’s Diet, een aantrekkelijk dieet – koolhydraatarm en met veel sterke drank of rode wijn in plaats van bier.
Er werden 2,4 miljoen exemplaren van het boek verkocht in de VS voordat het in opspraak kwam.
Voedingsdeskundige Jean Mayer was bijvoorbeeld van mening dat de verkoop van dit boek aan Amerikanen van middelbare leeftijd ‘op een bepaalde manier aan massamoord gelijkstaat’.
Slaap: Doornroosje was toch ook een slanke den?
Jaren 1970 Wie slaapt, eet niet. Dus wie veel slaapt, wordt zo dun als een rietje.
Dat was de logica achter het Doornroosje-dieet, dat in de jaren 1970 opkwam en waar zelfs Elvis Presley, de ‘King of Rock ’n’ Roll’ fan van zou zijn geweest.
Omdat het lichaam maar een beperkte slaapbehoefte heeft, was het zaak om slaappillen in te nemen. Dat bracht het risico van een dodelijke overdosis met zich mee.
Door verdere bijwerkingen als misselijkheid en chronische vermoeidheid en het feit dat het onpraktisch is om dagen te slapen, werd de kuur nooit echt populair.