Een geisha is een professionele gastvrouw die bij Japanse diners de gasten vermaakt met zang, dans en conversatie.
Het verschijnsel ontstond in de 18e eeuw, en in eerste instantie ging het om mannen die werden betaald om in voorname gezelschappen voor de gasten te zorgen. Gaandeweg werd het beroep overgenomen door jonge vrouwen, die populairder bleken dan de mannen.
3 dingen waren belangrijk voor een geisha
Mooi haar
De pruik was afgestemd op de gezichtsvorm van de geisha. De haardracht was afgeleid van een traditioneel bruidskapsel.
Muzikale vaardigheden
De shamisen is een belangrijk instrument in de klassieke Japanse muziek en lijkt op een banjo met drie snaren. Elke geisha leerde het bespelen.
Traditionele kledij
De obi is een brede, zijden ceintuur die op de rug werd gestrikt. De grootte en vorm van de strik gaven aan waar de geisha vandaan kwam.
Voordat een vrouw haar debuut als geisha kon maken, moest ze een lange opleiding volgen. Als klein meisje ging ze al in een geishahuis wonen, waar ze les kreeg in onder meer muziek, dans, kalligrafie, poëzie en literatuur.
Ook leerde ze bepaalde sociale vaardigheden, zoals formele begroetingen en conversatietechnieken, zodat ze zich onder uiteenlopende gasten kon begeven.
In het Westen werd de geisha gezien als prostituee, maar traditioneel is seks geen onderdeel van de relatie tussen de geisha en haar klanten. Sommige geisha’s kregen echter een langdurige relatie of trouwden zelfs met een vaste klant, die haar dure cadeaus gaf en in haar onderhoud voorzag.
VIDEO – Maak kennis met de echte geisha’s van Japan:
Een mogelijke oorzaak van het misverstand is dat geisha’s vaak werden verward met oiranen, die op geisha’s leken en een vergelijkbare training kregen, maar hun geld verdienden met prostitutie.
Nu telt Japan nog maar een paar duizend geisha’s. Ze treden vooral op op privéfeesten of in chique restaurants.
