Waar komt de term diva vandaan?

Het woord ‘diva’ komt uit Italië, waar diva’s enorm bewonderd werden.

Diva is een Italiaans woord dat ‘vrouwelijke godheid’ betekent. In Italië werd de term ook voor het eerst gebruikt voor beroemdheden.

Operazangeressen waren de eerste diva’s – sopranen, die door de Italianen werden bewonderd vanwege hun hoge register.

Ze werden ook wel prima donna, ‘eerste vrouw’, genoemd, omdat ze vaak de hoofdrol zongen.

De mannelijke tegenhanger van de diva was de tenor, de divo. Toen in de jaren 1910 de stomme film populair werd, werden de vertrouwde begrippen meegenomen naar de filmbranche.

Hollywood omarmde de diva

De actrice Lyda Borelli werd de eerste filmdiva, toen ze de bioscoopbezoekers in 1913 met haar grote ogen betoverde in de film Ma l’amor mio non muore.

Aan de overkant van de oceaan nam Hollywood het Italiaanse gebruik over en werden de grootste en mooiste filmsterren al snel ook diva’s genoemd.

Toondove diva gaf negen platen uit

De welgestelde Amerikaanse Florence Foster Jenkins trad vanaf 1912 op met haar ongelofelijk beperkte talent voor klassieke zang.

Eerst in kleine clubs waar de bovenklassevrouwen van New York bijeenkwamen, maar later kreeg ze meer noten op haar zang.

Van 1941 tot 1944 nam de toondove sopraan – voor eigen rekening – negen platen op met klassieke werken van Mozart, Strauss, David en Delibes.

Om onverklaarbare redenen zijn de platen een aantal keren heruitgegeven, en we hebben een geluidsfragment van Jenkins voor je weten te bemachtigen ... Maar zet het volume niet te hard!