Sommige talen worden van links naar rechts geschreven, terwijl andere – zoals het Arabisch en Hebreeuws – juist van rechts naar links worden geschreven.
Een gangbare theorie is dat de schrijfrichting bepaald is door het medium dat oorspronkelijk gebruikt werd. Daarom worden de meeste moderne talen van links naar rechts geschreven, terwijl oudere talen de andere kant op worden geschreven.
Dit zou komen doordat oude talen eerst op stenen tabletten werden gebeiteld, waarbij de meeste schrijvers het liefst de beitel in de linkerhand en de hamer in de rechterhand hielden en van rechts naar links werkten.
Arabisch en Hebreeuws stammen allebei af van het Aramees, dat bijna 3000 jaar geleden ontstond.
Het Hebreeuws is een van de oude talen die van rechts naar links geschreven worden.
Schrijftalen die ontstonden na de uitvinding van papier zo’n 2000 jaar geleden, worden meestal van links naar rechts geschreven, omdat anders de natte inkt door een rechtshandige zou worden uitgesmeerd.
Grieken veranderden van richting
Het Grieks is een van de talen die eerst van rechts naar links en nu van links naar rechts worden geschreven.
In de overgangsfase tussen Oudgrieks en modern Grieks, rond 500 v.Chr., maakte het Grieks zelfs gebruik van boustrofedon, een wisselende schrijfrichting per regel.
De eerste regel liep van links naar rechts en werd gevolgd door een regel van rechts naar links – meestal in spiegelschrift. Na verloop van tijd stapten de Grieken echter over op schrijven van links naar rechts.
Toen het spijkerschrift in steen werd uitgehakt, was het voor een rechtshandige makkelijk om de beitel in de linkerhand te hebben, de hamer in de rechter en naar links te schrijven. Zo was de kans kleiner dat hij zijn vingers raakte.