Kon-Tiki wordt een tikje gekruid
Filmrecensie: Kon-Tiki De film over de expeditie van de Noorse avonturier Thor Heyerdahl op de Stille Oceaan permitteert zich een aantal historische vrijheden.
De leden van de Kon-Tiki-expeditie vingen ook in het echt haaien met hun blote handen.
Eindigde een bemanningslid echt bijna als haaienvoer?
In een dramatische scène valt het bemanningslid Herman Watzinger van boord en drijft hij omringd door haaien weg van het vlot. Heldhaftig springt zijn medereiziger Knut Haugland met een reddingsboei achter hem aan, terwijl de rest van de crew vanaf het vlot stukken van een pas gevangen haai overboord gooit om de roofdieren bezig te houden.
In werkelijkheid viel Watzinger in het water doordat hij een slaapzak wilde pakken die weg dreigde te waaien. Het klopt dat Haugland hem met gevaar voor eigen leven achterna dook, maar niet zoals de film wil terwijl het wemelde van de haaien. Wel is het historisch correct dat de bemanningsleden van de Kon-Tiki tijdens hun vaartocht met hun blote handen haaien vingen.
In 101 dagen stak Heyerdahl op een vlot de Stille Oceaan over.
Zag de Kon-Tiki pas na 101 dagen land?
Toen Thor Heyerdahl en zijn metgezellen op 7 augustus 1947 na 101 dagen varen het eiland Raroia bereikten, was dat volgens de film de eerste keer dat ze land in zicht kregen. De crew had echter al eerder geprobeerd op een ander eiland, Angatau, aan land te komen. Dat lukte alleen niet, ondanks pogingen van de eilandbewoners de zes te helpen. Ze voeren noodgedwongen verder en konden pas vijf dagen later hun geslaagde expeditie vieren, die moest aantonen dat de eilanden in de Stille Oceaan vanuit Zuid-Amerika werden gekoloniseerd.
De expeditie leverde Thor Heyerdahl wereldwijd aanzien op als pionier, maar later is uit DNA-analysen gebleken dat Polynesië niet vanuit Zuid-Amerika, maar vanuit Azië werd gekoloniseerd.