Galerij: Bismarck in last

In slechts zes minuten brengt het slagschip Bismarck de trots van de Britten, de Hood, tot zinken. De Britten moeten en zullen de Hood wreken.1

14 februari 1939

Het slagschip Bismarck wordt met veel vertoon te water gelaten in Hamburg. Het is echter nog niet af en komt pas op 19 mei 1941 in actie. Foto: Polfoto/Ullstein bild

HMS Hood

De Hood werd besteld tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar was pas na de oorlog klaar. In het interbellum stond het schip symbool voor de macht van het Britse imperium over de wereldzeeën, maar het had één zwak punt: het dek was niet zo stevig gepantserd. Deze gewichtsbesparing verhoogde de snelheid, maar maakte het schip kwetsbaar voor granaten die onder een scherpe hoek insloegen. Foto: Mary Evans

Toen de Bismarck vertrok voor zijn eerste missie was het het meest geduchte schip ter wereld – zwaar bewapend en goed bepantserd, maar toch razendsnel. Het enige zwakke punt was dat het niet kon sturen met een kapot roer. Al tijdens oefeningen stelde kapitein Lindemann vast dat het schip onbestuurbaar was als het op de schroeven moest varen. Dit zou een dure les worden voor de Duitsers. Foto: Mary Evans

Twee weken voor de afvaart bezocht Hitler de Bismarck in Gotenhafen. Hij had een hekel aan varen en wist niets van oorlog op zee, maar was geïnteresseerd in militaire technologie. Hitler uitte zijn bezorgdheid over de Britse vloot, maar opperbevelhebber Lütjens verzekerde hem dat de Bismarck elk schip aankon.

Viceadmiraal Lütjens en kapitein Lindemann

De opperbevelhebber van de missie was viceadmiraal Günther Lütjens. Kapitein Ernst Lindemann was de gezagvoerder van het slagschip Bismarck. Lindemann stond bekend als een attent en zorgzaam leider, terwijl Lütjens koel en afstandelijk was, maar respect genoot vanwege zijn tactisch inzicht. Foto: Maritimequest & Mary Evans

Churchill was bang voor de grote Duitse slagschepen Bismarck en Tirpitz, omdat deze een ernstige bedreiging konden vormen voor de belangrijke Britse konvooien in de Atlantische Oceaan. Daarom gaf hij al in 1940 opdracht aan de legerleiding om de schepen uit te schakelen zodra de mogelijkheid zich voordeed. Foto: Polfoto/Corbis

Toen de Bismarck op zijn missie uitvoer zag het schip er bijzonder angstaanjagend uit. Foto: Polfoto/Ullstein bild

500 varkens onderdeks

Toen de bismarck uitvoer voor zijn eerste en laatste missie, was er genoeg proviand aan boord om de 2200 bemanningsleden meerdere maanden te voeden. In de koelruimte onder het dek was plaats voor 500 geslachte varkens en 300 geslachte runderen. Het vlees werd met een slim liftsysteem opgehesen naar de grote gemeenschappelijke kombuizen. Foto: Mary Evans

Stomerij aan boord

Een stomerij aan boord zorgde ervoor dat de bemanning schone kleding en gestreken uniformen had. Er voeren ook een kapper, kleer- en schoenmaker mee, zodat de bemanning er ook na maanden op zee nog netjes zou uitzien. Foto: Mary Evans

Drijvende tandkliniek

De bemanning van de Bismarck had geen last van kiespijn – het schip had een eigen tandkliniek aan boord. Hier behandelt scheepstandarts Rodolf Hinrichsen iemand voor de fotograaf. Of er ook daadwerkelijk bemanningsleden naar de tandarts zijn geweest voordat het schip ten onder ging, is onbekend. Foto: Mary Evans

27 mei 1941

De Bismarck, de trots van de nazi’s, wordt door Britse oorlogsschepen tot zinken gebracht. Het schip is dan slechts acht dagen in actie geweest. Foto: AKG-images

Slechts 115 van de 2200 bemanningsleden van de Bismarck werden gered voordat de Britse schepen vluchtten uit angst voor Duitse onderzeeërs. Foto: Imperial War Museum

De overwinning op de Bismarck werd door de Britse propaganda flink uitgemolken. Hier vertelt de piloot die de Bismarck ontdekte zijn verhaal. Foto: Polfoto/Corbis

De Bismarck op de zeebodem

Pas 48 jaar na de ondergang van de Bismarck werd het wrak gevonden. Het veroorzaakte een aardverschuiving op de zeebodem voordat het op 4800 meter diepte tot rust kwam.Het is goed bewaard en geeft een goede indruk van het schip. Foto: Discovery Channel

Hoewel het schip in in goede staat verkeert, zoals hier de brug en de controleruimte, is er niet veel over van de bemanningsleden. Het kalkarme water heeft hun lichamen en skeletten opgelost, en het enige wat er van de vele doden rest zijn hun leren laarzen en riemen. Foto: Discovery Channel