Vanaf midden 19e eeuw was popcorn een populaire snack in het circus en op de markt, maar toen begin 20e eeuw de eerste bioscopen verschenen, was popcorn er taboe.
Omdat kijkers van stomme films moesten kunnen lezen, richtten bioscopen hun zalen in als theaters om een verfijnd publiek aan te trekken. Platgetrapte stukjes popcorn waren geen gezicht op de fraaie tapijten.
Het publiek eist popcorn
Toen in 1927 de eerste geluidsfilm in première ging, nam het bioscoopbezoek explosief toe, maar het nieuwe publiek kon zich de dure drankjes van de bioscopen niet veroorloven en nam goedkope popcorn mee van kraampjes op straat.
De bioscopen maakten echter verlies op publiek dat alleen een kaartje kocht, en soms moesten de bezoekers hun popcorn samen met hun jas achterlaten in de garderobe.
In de jaren 1930 hadden de bioscopen geen keus meer en moesten ze de eisen van het publiek wel inwilligen. Een keten in Dallas begon in 80 bioscopen met de verkoop van popcorn, maar niet in de vijf chicste.
Slechts twee jaar later dreigde een faillissement voor deze vijf luxe bioscopen.