Al in de oudheid werden er baksels opgediend, maar bruiloftsgasten moesten het eeuwenlang stellen met droog brood, gebakken schapentestikels en cake voordat de stapeltaart in de 19e eeuw verscheen.
Koninklijke bruiloften gaven het goede voorbeeld.
Romeinen bakten bruiloftsbrood
In het oude Rome was het breken van een mustaceum (een zoet brood) boven het hoofd van de bruid het hoogtepunt van het feest.
Dat moest haar een gelukkig huwelijk bezorgen. Vervolgens aten bruid en bruidegom samen van de kruimels.
In het middeleeuwse Engeland werden broodjes zo hoog opgetast dat bruid en bruidegom elkaar net over de stapel heen konden kussen zonder hem om te gooien, maar taart was er niet.
Volgens het kookboek The Accomplisht Cook uit 1685 aten de Engelsen vaak een hartige taart met vlees op een bruiloft.
De bruidstaart uit dit boek bestond uit gebakken oesters, kruiden en schapentestikels. Vanaf eind 17e eeuw werd er een grote, gedecoreerde cake geserveerd met stukken fruit erin.
Op sommige plaatsen in Engeland kregen de gasten ook een bruidegomstaart, die meestal zwaar en donker was.
Van een echte bruidstaart was pas begin 19e eeuw sprake. In de loop van die eeuw verving de taart met meerdere verdiepingen de zware fruitcake op de meeste Europese bruiloften.
Kassevis af mandler og sækkevis af sukker ankom til London før bryllupet.
Onderdanen droegen bij aan Elizabeths taart
Toen de Britse kroonprinses Elizabeth twee jaar na de Tweede Wereldoorlog ging trouwen, waren veel ingrediënten van de bruidstaart nog schaars.
Vanuit alle uithoeken van het Britse Rijk werden daarom voedingswaren naar Londen gestuurd om de prinses een fatsoenlijke taart te kunnen geven.
Bruine suiker kwam uit Trinidad, Zuid-Afrika leverde rum en Australische padvindsters stuurden kisten vol witte suiker naar Engeland.
Als dank ontving de padvinderij voor meisjes in Australië na de bruiloft een hele verdieping van de taart.
Bekijk de oogverblindende taart in de galerij:
De top van de taart werd oorspronkelijk gedecoreerd met bloemen, Griekse goden en nog veel meer van suikerwerk. Pas eind jaren 1920 kwamen figuurtjes van het bruidspaar in zwang in de VS. De mode verspreidde zich naar de rest van de wereld.
2000 porties van de bruidstaart van kroonprinses Elizabeth werden er gegeten tijdens het feest. Toch slaagde het bruidspaar erin om traditiegetrouw één verdieping te bewaren voor de doop van hun eerste kind, prins Charles.
227 kilo woog de taart van kroonprinses Elizabeth en prins Philip. Hij was 274 centimeter hoog en bevatte onder meer 660 eieren, 14 liter rum en 80 kilo sinaasappels.
Oude tradities leefden voort
Toen de Britse prins Harry in 2018 met de Amerikaanse Meghan Markle trouwde, werd een oude traditie nieuw leven ingeblazen.
In de middeleeuwen werd een ring verstopt in de hartige taart die het hoofdgerecht vormde. De gast die de ring vond, zou binnen een jaar zelf trouwen, zou luidde de voorspelling.
Een Californisch winkelcentrum verstopte een ring in een grote bruidstaart. De klanten wachtten echter niet tot ze een stukje kregen, maar gingen meteen graaien.
