Mozart wilde per se beroemd worden
De componist staat nu voor cultuur met een grote C. Maar kenners uit zijn tijd vonden Mozart maar een platte potsenmaker. ‘Echte’ kunstenaars haalden hun neus op voor de manier waarop hij publiek trok.
De kleine Mozart trad met zijn zus aan allerlei Europese hoven op. Vader Leopold was zelden tevreden met de betaling.
Sex sells. Zoveel was de begaafde componist Mozart al duidelijk toen hij in 1782 de kans kreeg om Wenen in te pakken.
Ook zag de 26-jarige Wolfgang Amadeus dat de Weense burgers dweepten met alles wat oosters was. En zo werd de setting van zijn nieuwe opera de Turkse harem.
Die Entführung aus dem Serail bleek een publiekstrekker van formaat. Bij de première op 16 juli was het Burgtheater stijf uitverkocht – zelfs de Oostenrijkse keizer was erop afgekomen.
Jozef II was razend benieuwd naar de gewaagde opera over een christelijk meisje dat haar maagdelijkheid dreigt te verliezen aan de hitsige pasja.
De pikante scènes werden omlijst door frisse, opzwepende muziek, door Mozart zelf gedirigeerd vanachter de piano.
Iedereen kon het verhaal volgen, want er werd in het Duits gezongen. De Weense cultuursnobs vonden eigenlijk alleen het Italiaans geschikt voor opera’s, en de kritiek was dan ook niet mals.
‘Bij het eerste bedrijf was er veel gefluit, maar dat kon de luide bravo’s na de aria’s niet overstemmen’, schreef de componist in een brief aan zijn vader.
Mozart hoefde zich niet druk te maken om de kritiek, want de mensen bleven toestromen om hun nieuwsgierigheid te bevredigen en zich lekker te ergeren.
Mozart was een ster, en hoewel hij negen jaar later al overleed, zou hij de geschiedenis in gaan als een van de grootste operacomponisten ooit.
Zelf hield hij zich in die wilde Weense jaren niet bezig met zijn nagedachtenis. Hem ging het erom zijn rivalen de loef af te steken, de gunst van de rijken te winnen en zijn honorarium op te strijken. Zo had hij het van huis uit meegekregen