De Londense high society wist niet wat ze zag toen een jonge vrouw in een eenvoudige zwarte jurk binnenkwam. Haar voorkomen stond in schril contrast met dat van de opgedirkte, kakelbonte societydames, en met haar natuurlijke schoonheid was ze mooier dan zij allemaal.
Ze werd voorgesteld als Mrs. Langtry, en was naar Londen gekomen om beroemd te worden. En dat gebeurde.

Dankzij de vele geruchten over Langtry’s affaires met bekende mannen was het makkelijker voor haar om sterke vrouwenrollen te krijgen op de bühne.
Op dit feest bij lady Sebright maakte Lillie Langtry haar entree in de Engelse high society. Iedereen was onder de indruk van haar schoonheid, intelligentie en zelfvertrouwen. Ze was belezen, ad rem en durfde voor haar mening uit te komen.
De schilders Frank Miles en John Millais wilden haar dolgraag schilderen en hun portretten maakten haar in heel Londen bekend. De tekeningen die Miles van haar maakte werden als ansichtkaart verkocht; het portret dat Millais schilderde baarde overal opzien.
Het werd tentoongesteld in The Royal Academy, waar de bezoekers elkaar verdrongen om ‘de mooiste vrouw ter wereld’, zoals Millais Lillie Langtry noemde, te zien. Al snel werd ze overstelpt met uitnodigingen voor feestjes.

John Millais’ portret van Lillie Langtry in een lange, zwarte jurk maakte haar van de ene op de andere dag beroemd.
De favoriet van de kroonprins
Iemand als Lillie Langtry zou je niet meteen verwachten op een societyfeestje in Londen. Ze werd in 1853 geboren als dochter van een dominee op het eiland Jersey, ver van de Londense aristocratie. Ze had een goede opleiding genoten en had paard leren rijden als een man, dus zonder zadel, wat zeer ongebruikelijk was in het Victoriaanse tijdperk.
‘Ik heb een hekel aan Mrs. Langtry. Ze heeft het recht niet om intelligent, moedig, zelfstandig en ook nog eens beeldschoon te zijn’, heeft George Bernard Shaw ooit eens voor de grap gezegd.

De prins van Wales had veel minnaressen, maar niemand kon tippen aan Lillie. Hij liet een huis bouwen waar ze samen konden zijn. Na hun breuk ging hij naar haar premières.
Naar de lelies waar ze zo van hield werd ze ‘Lillie’ genoemd. Haar achternaam verkreeg ze door haar huwelijk met Edward Langtry, die haar introduceerde bij de high society in Londen. Vanaf dat moment leek alles vanzelf te gaan. Haar beeltenis sierde etalages, modeontwerpers gaven haar kleding, er werden gedichten aan haar gewijd en de buitenlandse adel wilde haar zien.
Haar populariteit hing samen met haar affaire met de Engelse kroonprins, de latere koning Eduard VII. In 1877 ontmoetten ze elkaar en na hun eerste gezamenlijke optreden in het openbaar stroomden de uitnodigingen voor bals en feesten binnen.
Ze werd zelfs voorgesteld aan Eduards moeder, koningin Victoria. Lillie maakte in Buckingham Palace haar opwachting met drie witte struisvogelveren, het embleem van de kroonprins, in haar haar, maar de koningin reageerde koeltjes. Het portret van Lillie boven het bed van prins Leopold, de jongste zoon, werd zelfs verwijderd.
Booming business door Lillie-reclame
Het Britse societyleven kostte bakken met geld en noch Lillie, noch haar echtgenoot kon dit betalen. Gelukkig kon Mrs. Langtry goed allerhande producten aanprijzen: van zeep en limonade tot cosmetica en korsetten.

Sigaretten: Langtry was geliefd bij verzamelaars
Vanaf 1875 stopten tabaksfabrieken verzamelplaatjes in hun sigarettenpakjes. Sportsterren en wilde dieren waren populair, maar ook Langtry prijkte op veel plaatjes van verschillende bedrijven.

Medicijn: Alcohol geeft je genoeg energie om de dag door te komen
In de 19e eeuw werd alcohol verkocht als medicijn. Deze reclame voor een Amerikaans bitter, dat vooral voor vrouwen bedoeld was, is een van de eerste voorbeelden van commercieel gebruik van Langtry’s uiterlijk.

Kalender: Spoorwegmaatschappij had Langtry op de cover
Met de beeltenis van Langtry werd geclame gemaakt voor van alles en nog wat. Hier staat ze op de cover van een kalender en dienstregeling van spoorwegmaatschappij Alton Railroad.
Haar affaire met Eduard duurde drie jaar. Hoewel ze beiden getrouwd waren liet hij een huis voor hen bouwen in de badplaats Bournemouth. Hier konden ze zich terugtrekken. Toen hun verhouding in 1880 voorbij was, moest Lillie haar spullen verkopen om de rekeningen te kunnen betalen.
Maar ze liet zich niet uit het veld slaan. Op aanraden van haar vrienden, de schrijver Oscar Wilde en de actrice Sarah Bernhardt, werd ze actrice. En ondanks de weinig lovende kritieken was het publiek gek op haar. Toen Lillie Langtry 53 jaar was, vertrok ze naar Monaco en won daar als eerste vrouw ter wereld de jackpot van het casino.

Langtry speelde veel grote rollen in het theater, zoals die van Cleopatra.