De wolf was het eerste dier dat door de mens werd getemd. En het enige dier dat tot huisdier werd gemaakt toen we nog jager-verzamelaars waren.
Maar hoe slaagden we er 20.000 jaar geleden in om de wolf te temmen?
Onderzoekers van het Finse nationale museum hebben een theorie die die vraag beantwoordt: tijdens de strenge ijstijdwinters leefden de jager-verzamelaars alleen van dieren die ze konden doden.
Mensen kunnen echter slechts zo’n 20 procent van hun energie uit vlees halen, anders lopen we konijnenuithongering (of eiwitvergiftiging) op.
In de ijstijd hadden Europeanen soms meer vlees dan ze konden eten.
Daarom aten jager-verzamelaars ’s winters het liefst vet en de maaginhoud van o.a. wisenten en hazen en bleef er veel vlees over.
Als er een volwassen wolf was gedood, konden met dat overschot de gevangen welpen worden gevoed.
De Tassili N’Ajjer-grot in de Sahara bevat schilderingen van jagers met honden. De afbeeldingen zijn gedateerd op 9000 tot 12.000 jaar geleden.
Wolven temmen kostte niets
‘Dit is voor het eerst dat er een door de omgeving bepaalde verklaring is gevonden voor het feit dat wolven getemd werden,’ aldus onderzoeksleider Maria Lahtinen.
Volgens Lahtinen verklaart de theorie ook waarom jager-verzamelaars zich überhaupt waagden aan het temmen van wilde dieren om er waak- en trekdieren van te maken: het was gratis. Het jachtoverschot zou anders toch weggegooid zijn.
Pas nadat de minst agressieve en meest leergierige dieren waren geselecteerd, groeide de wolf uit tot onze trouwe viervoeter.
Ook de wolven hadden er baat bij: hun tamme nakomelingen zijn vandaag de dag de meest voorkomende vleeseters op aarde.