De restanten van het oude handelscentrum van de Vikingen in het noorden van Duitsland zijn zo uniek dat het gebied is opgenomen op de VN-lijst van wereldcultuurerfgoed.
Dat hebben vertegenwoordigers uit 21 landen besloten in de Commissie voor het Werelderfgoed van de VN.
Naast Hedeby is het oude Deense bolwerk Danevirke op de lijst gezet. De verdedigingslinie beschermde de grenzen van Denemarken vanaf de 5e eeuw tot 1864.
Centraal voor onderzoek naar Vikingtijd
UNESCO heeft Hedeby onder meer op de lijst gezet omdat het oude dorpsgebied sporen bevat van een ruim 1000 jaar oude haven, en bovendien wegen, kerken en andere gebouwen. Door de vele archeologische vondsten is het gebied een centrale plek geworden voor onderzoek naar de Vikingtijd.
Met de vermelding op de werelderfgoedlijst zal Hedeby waarschijnlijk nog meer toeristen trekken en is Duitsland verplicht de ruïnes te beschermen en onderhouden.
Vanaf de 9e eeuw tot 1050 was Hedeby met zijn 2000 inwoners de grootste plaats in Noord-Europa. Uit opgravingen blijkt dat de huizen dicht bij elkaar lagen en dat de wegen waren bestraat met planken.
Dorp werd platgebrand
Door de centrale ligging bij het water en langs Hærvejen – een oude handelsroute – was Hedeby een knooppunt voor kooplieden uit alle windstreken. Tegelijkertijd was het een toneel voor de machtsstrijd tussen verschillende groepen Vikingen.
In 1050 werd het dorp platgebrand door de Noorse koning Harald III. Daarna vestigden de dorpelingen zich in het huidige Sleeswijk.
Hedeby sloeg zijn eigen munten, waarvan er verschillende op grote afstand van het dorp zijn gevonden. Deze munt uit de 10e eeuw is versierd met een koopvaardijschip, en dook op in het Vikingdorp Birka in Zweden.
Handelsproducten uit verre streken zijn opgedoken tijdens de opgravingen. Deze hanger van zuiver goud komt uit het Romeinse Rijk. Zijde uit China, wijn uit Frankrijk en specerijen uit het Midden-Oosten werden door kooplieden in het dorp verhandeld.